Choroby skórne wieku dziecięcego
Atopowe zapalenie skóry u dzieci
dr n. med. Mirosława Kuchciak-Brancewicz
- Czynniki wyzwalające i zaostrzające atopowe zapalenie skóry
- Etapy rozwoju oraz postaci kliniczne choroby u niemowląt i dzieci
- Postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne
Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie (najważniejszy jest defekt białka filagryny warunkujący dysfunkcję bariery naskórkowej, a co za tym idzie – suchość skóry), wyzwalanym/zaostrzanym przez czynniki środowiskowe. AZS to przewlekła, nawrotowa, zapalna choroba skóry, która dotyczy naskórka i skóry właściwej. Cechuje się typową morfologią i lokalizacją zmian chorobowych charakterystyczną dla poszczególnych okresów życia. Jednym z objawów najbardziej dokuczliwych dla pacjentów jest silny świąd1.
Czynniki wyzwalające i/lub zaostrzające
- Suche, przegrzane powietrze (zwłaszcza w okresie grzewczym – kaloryferowym).
- Niewłaściwy sposób kąpieli (pod względem częstości, czasu, temperatury wody i użytych środków myjących).
- Szczepienia ochronne.
- Ząbkowanie.
- Infekcje.
- Stres.
- Niewłaściwy ubiór, nasilający świąd.
- Niewłaściwy sposób odżywiania (spożywane w dużej ilości pokarmy będące silnymi wyzwalaczami histaminy).
- Inne (np. dym tytoniowy, lotne związki toksyczne)2,3.
Progresja zmian skórnych
Skóra pacjenta z AZS jest sucha, matowa, szorstka w dotyku (ryc. 1), a po umyciu staje się napięta i ściągnięta. Odpowiada za to genetyczny defekt dotyczący głównie białka filagryny. Gdy dołączą się czynniki środowiskowe (suchość powietrza i/lub uszkodzenie bądź zniszczenie kwaśnego płaszcza wodno-lipidowego), dochodzi do coraz większej utraty wody z przestrzeni międzykomórkowej, a zatem do nasilenia wysychania skóry. Tworzą się ogniska rumieniowo-złuszczające (ryc. 2), a następnie rumieniowo-wysiękowe (ryc. 3). Rozwija się stan zapalny. Jedną z cech zapalenia jest świąd – w związku z jego odczuwaniem dziecko zaczyna się drapać. Powstają przeczosy, nadżerki i strupy (ryc. 4). Jest to pierwszy etap choroby – nieatopowe (fizykalne) zapalenie skóry. To właśnie w tym okresie w wielu przypadkach można byłoby zatrzymać jej postęp, gdyby u niemowlęcia postawiono właściwe rozpoznanie i wdrożono odpowiednie leczenie przeciwzapalne wraz z emolientacją.
Ponieważ na powierzchni skóry znajdują się bakterie, mają one doskonałe warunki do namnażania (szczególnie gronkowiec złocisty). W tej sytuacji może dojść do zliszajcowacenia (ryc. 5).
U niewłaściwie leczonego lub niestosującego emolientów dziecka występują częste nawroty i przewlekanie się stanu zapalnego. Rozwija się właściwe AZS, które jest definiowane właśnie jako choroba przewlekła, nawrotowa, przebiegająca ze świądem. W us...
