Komentarz

Damian Patecki, przewodniczący Porozumienia Rezydentów OZZL

Szczególną uwagę zwraca pozycja „lekarze do 24 lat”. Tacy w praktyce nie istnieją. Skoro już na samym wstępie poważnego badania poważnej instytucji mamy błąd metodologiczny, należy postawić pytanie, czy możemy poważnie traktować cały raport. Poza tym do określenia wysokości zarobków rezydentów nie potrzeba badań statystycznych, są one bowiem określone w ustawie o zawodzie lekarza (art. 16 pkt 3) na poziomie nie mniejszym niż 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w sektorze przedsiębiorstw. W praktyce oznacza to, że rezydent zarabia od 3200 do 3900 zł brutto miesięcznie w zależności od specjalizacji i stażu pracy. Według badań średni wiek uzyskania specjalizacji wynosi 37 lat. Zaznaczyć tutaj trzeba, że rezydentura nie jest stażem – to ciężka lekarska praca wykonywana dla dobra pacjentów i na rzecz szpitala, w której aspekt szkoleniowy stanowi istotny element. Mówiąc obrazowo, rezydent uczy się, pracując, podobnie jak rówieśnicy na innych stanowiskach. Fakt, że kwota brutto podawana w badaniach jest wyższa od tej w rozporządzeniu i ustawie, wynika z tego, że lekarze pracują znacznie więcej niż 160 godzin miesięcznie, a zwłaszcza tym młodym nie przysługują żadne dodatki. Z tej perspektywy każdy, niezależnie od zawodu, może zwiększyć swoje miesięczne dochody tylko poprzez pracę w nadgodzinach.

Biorąc pod uwagę, że dużą część ich zarobków pochłaniają koszty związane ze szkoleniem, wynagrodzenia młodych lekarzy są zbyt niskie. Nowoczesna medycyna wymaga drogich kursów, szkoleń, podręczników.