Medycyna sportowa
„Otwieranie bioder” − co autorzy mieli na myśli?
Z analizy budowy stawu biodrowego, zachodzącego w nim ruchu i dolegliwości, które się pojawiają u pacjentów, wynika, że inaczej rozumie pojęcie „otwieranie bioder” trener, nauczyciel jogi, fizjoterapeuta, lekarz, a jeszcze inaczej sportowiec amator. W artykule omówiono, na czym polega prawidłowe „otwieranie bioder” z zachowaniem bezpieczeństwa dla pacjenta prowadzącego siedzący tryb życia
„Otwieranie bioder” – „zamykanie bioder”
W branży rekreacyjnej aktywności ruchowej, np. na zajęciach jogi, fitness, podczas treningu personalnego bądź funkcjonalnego, prowadzący ćwiczenia posługują się terminem „otwarcie bioder”. Określają w taki sposób cel lekcji jako „ćwiczenia na otwarcie bioder”, tak aby uczestnicy wiedzieli, jaka część ciała będzie w centrum uwagi danego spotkania. Termin „otwarcie bioder” nie jest sformułowaniem anatomicznym ani medycznym, natomiast w świecie pacjentów trafnie określa działanie ćwiczeń, które wykonują. Jest to uproszczenie określające zakresy ruchomości w stawach biodrowych, jakimi charakteryzuje się każdy pacjent, klient, sportowiec, czyli: ruchu wyprostu i zgięcia w płaszczyźnie strzałkowej, odwiedzenia i przywiedzenia w płaszczyźnie czołowej oraz rotacji zewnętrznej i wewnętrznej w płaszczyźnie poprzecznej (ryc. 1A-C).
O ile określenie ,,otwarcie bioder” zwróciło moją uwagę w pierwszej kolejności, o tyle następnie pojawiło się pytanie o to, czym zatem jest ,,zamknięcie bioder”. Podczas słuchania relacji pacjentów przychodzących do gabinetu i odpowiadających na pytania w trakcie kompletowania wywiadu poprzedzającego interwencję terapeutyczną wyłania się obraz osób długotrwale siedzących (siedzący charakter pracy, jazda samochodem itp.), które nawet podejmują próby zmiany tego stanu, niemniej napotykają na trudności podczas podejmowania ich realizacji. Te trudności to nic innego jak konkretne, powtarzające się dolegliwości bólowe, najczęściej okolicy lędźwiowego odcinka kręgosłupa.
Kolejną deklarowaną trudnością jest niemożność wykonania pewnych ćwiczeń w trakcie treningu albo ból podczas ich wykonywania. W badaniu fizjoterapeutycznym zauważamy ograniczenie zakresu ruchu wyprostu, odwiedzenia i rotacji zewnętrznej w stawach ...
Dostrzegam zatem, że ćwiczenia „otwierania bioder” nie są w tej sekwencji efektem analizy problemu pacjenta, ale raczej elementem demaskującym pewne istniejące już deficyty w jego układzie ruchu. W tym miejscu warto wyraźnie zaznaczyć, że dążenia pacjentów do bycia fit powinny być roztropnie zaplanowane, pod opieką specjalisty, aby zapobiec opisanemu powyżej scenariuszowi. Dlatego w pierwszej kolejności należałoby zbadać, jakie czynniki decydują o rzeczywistym ograniczeniu ruchu w stawach biodrowych, które nazwano wcześniej „zamknięciem bioder”.
