Upośledzenie ruchowe w znacznym stopniu przyczynia się do długotrwałej niepełnosprawności po udarze mózgu. Badania nad przezczaszkową stymulacją prądem stałym (tDCS – transcranial direct current stimulation) w połączeniu z różnymi terapiami rehabilitacyjnymi wykazały obiecujące wyniki w redukcji niepełnosprawności ruchowej. Celem badania TRANSPORT2 była ocena bezpieczeństwa i skuteczności 3 dawek tDCS w połączeniu ze zmodyfikowaną terapią ruchową (mCIMT – modified constraint-induced movement therapy) u osób, które przeszły pierwszy udar niedokrwienny mózgu (UNM) w ciągu ostatnich 1-6 miesięcy.