Przymglenia rogówki mogą się tworzyć wskutek urazu chemicznego/termicznego bądź fizycznego, w tym jatrogennie po zabiegach zarówno keratorefrakcyjnych (keratektomii fotorefrakcyjnej [PRK – photorefractive keratectomy], sieciowania [CXL – cross-linking]), jak i keratoplastyce (warstwowej przedniej głębokiej [DALK – deep anterior lamellar keratoplasty] bądź automatycznej śródbłonka metodą strippingu Descemeta [DSAEK – Descemet’s stripping automated endothelial keratoplasty], przy których może dochodzić do przymgleń na granicy interfejsu przeszczepu z tkanką biorcy). Infekcje lub jałowy stan zapalny (np. po zapaleniu błony naczyniowej), a także długotrwały nieleczony obrzęk rogówki, który nie reaguje na preparaty osmotycznie czynne, mogą również sprzyjać jej przetrwałym przymgleniom. W zaburzonym gojeniu rogówki niejednokrotnie stosuje się substancje modulujące sieciowanie kolagenu (tj. askorbinian bądź doksycyklinę), niemniej ich skuteczność w uprzeziernianiu rogówki jest często niesatysfakcjonująca.