Czy z niektórych niedoborów odporności się wyrasta?
dr n. med. Justyna Błach
- Przebieg prawidłowego rozwoju układu odpornościowego w pierwszych miesiącach życia
- Nawracające infekcje kataralne w okresie wczesnodziecięcym wariantem normy związanym z rozwojem układu immunologicznego i tworzeniem się pamięci immunologicznej
- Różnice w zakresie stopnia rozwoju układu immunologicznego dzieci urodzonych o czasie oraz wcześniaków
- Omówienie przejściowych zaburzeń immunologicznych ustępujących z wiekiem, takich jak: przejściowa hipogammaglobulinemia u niemowląt, zespół PFAPA oraz autoimmunizacyjna neutropenia niemowląt
W pierwszych latach życia układ immunologiczny podlega intensywnym zmianom. Aby odróżnić, co w tym okresie pozostaje fizjologią związaną z jego dojrzewaniem, a czego należy się klinicznie obawiać, trzeba zrozumieć, w jaki sposób kształtuje się układ immunologiczny. W okresie niemowlęcym i wczesnodziecięcym mogą wystąpić przejściowe zaburzenia immunologiczne zaliczane do błędów odporności. U większości dzieci nie powodują one powikłań i ustępują z wiekiem, a mali pacjenci najczęściej wymagają jedynie obserwacji. Należą do nich:
- przejściowa hipogammaglobulinemia u niemowląt (THI – transient hypogammaglobulinemia of infancy)
- zespół okresowej gorączki z aftami, ostrym zapaleniem gardła oraz zapaleniem węzłów chłonnych (PFAPA – periodic fever with aphthous pharyngitis adenitis)
- autoimmunizacyjna neutropenia niemowląt (AIN – autoimmune neutropenia of infancy).
Dojrzewanie układu immunologicznego
Układ immunologiczny zmienia się w trakcie całego życia, a jego najintensywniejszy rozwój przypada na okres niemowlęcy.
Wrodzony układ immunologiczny
Wrodzony układ immunologiczny stanowi pierwszą linię obrony organizmu przed patogenami, tworzą go: neutrofile, monocyty i makrofagi. Komórki te rozwijają się i dojrzewają już podczas życia płodowego, jednakże w różnym tempie, a ich działanie u now...
Nabyty układ immunologiczny
Limfocyty T rozwijają się w grasicy na długo przed urodzeniem, jednakże ekspozycja płodu na antygeny jest w dużej mierze ograniczona. Naiwne płodowe pomocnicze limfocyty T CD4 (Th – T helper) po kontakcie z alloantygenem mają tendencję do rozwoju w kierunku limfocytów regulatorowych. Limfocyty T CD4 we wczesnym okresie życia kierują odpowiedź immunologiczną w stronę profilu przeciwzapalnego (Th2). Po urodzeniu we krwi dominują limfocyty T naiwne, a liczba limfocytów T pamięci jest znikoma.
Wśród limfocytów B rozróżniamy dwa rodzaje komórek: B1 i B2. Limfocyty B1 spontanicznie wydzielają immunoglobuliny klasy M (IgM) o ograniczonej swoistości antygenowej i służą jako pierwsza linia obrony, promują również odpowiedź Th2 dzięki wydzie...
