Ginekologia
Ból brzucha u młodej kobiety – codzienny problem zespołu medycznego SOR
Dr n. med. Tomasz Mikołaj Maciejewski
Ból brzucha u młodej kobiety jest wyzwaniem diagnostycznym dla zespołów medycznych szpitalnych oddziałów ratunkowych. Celem poniższego opracowania jest pomoc w podjęciu właściwych decyzji diagnostyczno-terapeutycznych i zwrócenie uwagi na specyficzne problemy tej grupy pacjentów zgłaszających się do SOR i izb przyjęć.
Diagnostyka różnicowa bólów brzucha jest trudna i dotyczy bardzo szerokiego spektrum problemów – od zmian łagodnych do stanów zagrożenia życia. Dodatkowe objawy, stany fizjologiczne (ciąża), choroby pacjenta mogą zmieniać typową symptomatologię wielu schorzeń.
Ból brzucha to problem, z jakim zgłasza się 5-10 proc. pacjentów SOR, izb przyjęć. 25 proc. z nich nie jest kwalifikowanych do hospitalizacji, a spośród hospitalizowanych 35-40 proc. jest wypisywanych bez postawionego rozpoznania mimo prawidłowego procesu diagnostycznego. U 80 proc. pacjentów z bólem brzucha, którzy nie byli przyjęci do szpitala, dolegliwości ustępują samoistnie.[1-4]
Przyczyny objawu, jakim jest ból brzucha, mogą być pozabrzuszne (tabela 1) i brzuszne, związane z ciążą lub nie (tabela 2). Przedstawiony proponowany schemat diagnostyczno-decyzyjny „Ból brzucha u kobiety w wieku rozrodczym”, opierający się na szybkim wyjaśnieniu, czy mamy do czynienia z ciężarną, czy nie, ma być pomocą dla zespołu SOR w podjęciu właściwych, prostych działań.
Postępowanie z pacjentką
Ocena stanu ogólnego
Wywiad – dokładne zebranie wywiadu jest niezbędnym warunkiem dalszego ukierunkowania procesu diagnostyczno-leczniczego.
Prowadząc badanie podmiotowe, należy zwrócić uwagę na:
- rodzaj bólu – trzewny, ścienny, promieniujący,
- lokalizację (tabela 3),
- charakter bólu – nagły czy narastający,
- obecność przyczyn prowokujących jego wystąpienie lub nasilenie: posiłek, ruch, zmiana pozycji ciała itp.,
- promieniowanie,
- rozróżnienie, czy jest to ból stały, kolkowy, nękający, łagodny itp.,
- czas wystąpienia i czas trwania bólu,
- objawy towarzyszące, np. wymioty, gorączka, krwawienie,
- regularność cykli miesiączkowych, towarzyszące im dolegliwości, datę wystąpienia ostatniej miesiączki,
- przebyte ciąże, porody, poronienia,
- przebyte choroby, operacje,
- aktualne choroby, stosowane leki.
Badanie przedmiotowe – bez względu na podawane przez pacjentkę objawy należy przeprowadzić pełne badanie całego ciała.
Badania dodatkowe – powinny być zlecane w sposób ukierunkowany przez wywiad i badanie kliniczne.
U kobiet w wieku rozrodczym wykonanie testu ciążowego, ewentualnie oznaczenie w surowicy krwi stężenia podjednostki β lub całkowitego hormonu HCG może skrócić proces diagnostyczno-terapeutyczny. Należy pamiętać, że ciężarne chorują na te same choroby co poza ciążą, lecz objawy, lokalizacja bólu, przebieg choroby, wyniki badań mogą utrudniać postawienie prawidłowej diagnozy.
Artykuł ukazał się
![Okladka sn02](https://podyplomie.pl/system/products/pictures/000/004/164/medium/OKLADKA_SN02.jpg?1638348316)
Czasopismo
Stany Nagłe po Dyplomie