Od ogłoszenia stanu epidemii systematycznie pojawiają się regulacje prawne nakładające nowe obowiązki na osoby wykonujące zawody medyczne. Do najbardziej obciążających należy zaliczyć rozwiązania związane z nakazem pracy przy zwalczaniu COVID-19. Przepisy te, głęboko ingerując w zasady wykonywania zawodu lekarza, budzą duże emocje całego środowiska medycznego. Co istotne, dotyczą one wszystkich medycznych grup zawodowych, ze środowiskiem lekarzy dentystów włącznie. W związku z tym warto poznać problematykę dotyczącą praw i obowiązków personelu medycznego objętego powyższym obowiązkiem, a także okoliczności zwalniające z przymusu pracy oraz sankcje związane z jego złamaniem. Swoistą „rekompensatą” dla środowiska medycznego zmagającego się z trudami udzielania świadczeń w czasie epidemii miały być przepisy ograniczające czy wręcz wyłączające odpowiedzialność prawną lekarzy. Niestety, ostateczny kształt przyjętych w tym zakresie regulacji jest dla znaczącej części polskich medyków zdecydowanie rozczarowujący.

Obowiązek pracy przy zwalczaniu skutków epidemii

Nadzwyczajny charakter stanu epidemii najpełniej materializuje się w szeregu nakazów i zakazów głęboko ingerujących w fundamentalne prawa i swobody obywatelskie. Nie ulega wątpliwości, że te restrykcje w sposób szczególny dotykają środowiska medycznego. Bezprecedensowy charakter mają uregulowania związane z obowiązkiem pracy w podmiotach leczących pacjentów z COVID-19. Charakterystyczne są tutaj najnowsze zmiany przepisów odnoszące się do tej materii. Na gruncie ostatniej nowelizacji ustawy o zapobieganiu zakażeniom i chorobom zakaźnym u ludzi oraz zwalczaniu ich¹ ten obowiązek nałożono już nie tylko na aktywnych zawodowo lekarzy, ale również na studentów kierunków medycznych oraz absolwentów takich studiów, którzy na co dzień zawodu nie wykonują. Te rozwiązania jednoznacznie wskazują, że tworzone są zasoby kadrowe, które będzie można wykorzystać w sytuacji pogorszenia sytuacji epidemiologicznej. Zakres tych regulacji jednoznacznie dowodzi, że mogą one dotykać również lekarzy dentystów, mimo że ich wykształcenie oraz profil udzielanych świadczeń są dalekie od specjalizacji związanych z leczeniem COVID-19 (interny, pulmunologii czy anestezjologii).