Edukacja
Systemy adhezyjne typu total etch i self etch – wady i zalety
lek. dent. Agnieszka Topolska1
prof. dr hab. n. med. Jolanta Pytko-Polończyk2
- Charakterystyka systemów adhezyjnych – płynnych materiałów na bazie żywic, które przez tworzenie pośredniej warstwy zapewniają połączenie materiału kompozytowego z powierzchnią szkliwa i zębiny
- Omówienie używanych wcześniej systemów typu total etch i zastępujących je systemów self etch
- Przedstawienie współcześnie stosowanych systemów wiążących ze zwróceniem szczególnej uwagi na ich wady oraz zalety
Systemy adhezyjne to płynne materiały na bazie żywic, które tworząc warstwę pośrednią, zapewniają połączenie materiału kompozytowego z wcześniej przygotowaną powierzchnią szkliwa i zębiny1.
Od lat 50. XX wieku trwają prace nad udoskonaleniem składu systemów łączących. W 1955 r. Buonocore zaproponował przygotowanie szkliwa do dalszej pracy z materiałem wypełniającym poprzez jego wytrawienie kwasem w celu poprawy adhezji. Już wtedy udało się uzyskać zadowalające połączenie materiału kompozytowego ze szkliwem, jednak jego połączenie z zębiną okazało się o wiele trudniejsze2.
W ciągu kolejnych lat wprowadzano coraz nowsze generacje systemów wiążących. Modyfikowano zarówno ich skład, jak i liczbę etapów pracy z nimi. Nadal są one przedmiotem licznych badań, które zmierzają do ulepszenia parametrów względem poprzednich systemów adhezyjnych, przy skróceniu czasu i możliwości popełnienia błędów podczas pracy z nimi3.
Adhezja do szkliwa i zębiny
Adhezję definiuje się jako proces tworzenia połączenia pomiędzy dwiema przylegającymi powierzchniami. Połączenie to może mieć charakter mechaniczny lub chemiczny. Wiązanie materiału kompozytowego do szkliwa i zębiny jest klasycznym przykładem połą...
