Mianem recesji dziąsłowej określa się nieprawidłowość śluzówkowo-dziąsłową, polegającą na odsłonięciu powierzchni korzenia i utracie przyczepu łącznotkankowego, co z kolei może być przyczyną powstawania nadwrażliwości zębów, próchnicy korzenia, ubytków pochodzenia niepróchnicowego, utrudnionej higieny i zaburzenia estetyki. W związku z tym leczenie chirurgiczne pacjentów z recesjami dziąsłowymi ma nie tyko wskazania estetyczne, ale i medyczne. Jego celem jest uzyskanie stabilnego brzegu dziąsła, dokoronowo względem granicy szkliwno-cementowej, pokrycie powierzchni korzenia i pogrubienie biotypu dziąsła, co poprawia rokowanie i zmniejsza ryzyko nawrotu omawianej patologii.

Wśród metod chirurgicznych jedną z popularniejszych jest technika tunelowa i jej modyfikacja, zwiększająca możliwości dokoronowego przesunięcia płata poprzez uniesienie brodawek i zwiększenie zasięgu preparacji płata poza granicę śluzówkowo-dziąsł...