Wyniesienie brzegu preparacji ubytku ponad dziąsło (DME − deep margin elevation) to technika stosowana w przypadku głębokich poddziąsłowych ubytków próchnicowych. Ta trudna procedura wymaga spełnienia określonych warunków, aby zachować leczony ząb w zdrowiu i bez powikłań.

Postanowiono zrobić przegląd piśmiennictwa w celu usystematyzowania informacji na temat DME. Według zaleceń stomatologicznych odległość wypełnienia od kości wyrostka zębodołowego powinna wynosić ok. 3 mm, zatem taka powinna być również głębokość DME, aby uniknąć powikłań ze strony przyzębia, np. przewlekłego stanu zapalnego dziąsła brzeżnego, recesji dziąsła, a nawet zaniku kości. Niektórzy autorzy proponują wykonanie procedury DME minimum 2,04 mm nad brzegiem kości, jednak tylko pod warunkiem częstych wizyt kontrolnych i zachowania przez pacjenta optymalnej higieny jamy ustnej. W analizowanych badaniach autorzy zgadzali się, że kiedy głębokość wypełnienia narusza 2 mm od brzegu kości, należy wykonać chirurgiczne wydłużenie korony klinicznej lub ortodontyczną ekstruzję.