Artykuł
Kojarzenie Analgetyków Miejscowych z Systemowymi
20.05.2024
Ból neuropatyczny może być leczony NLPZ, opioidami.
Stosowanie NLPZ oraz opioidów w przypadku bólu neuropatycznego jest niewystarczające dla uzyskania efektu analgetycznego.
Utrzymujące się dolegliwości bólowe.
Ból neuropatyczny jest najtrudniejszym przeciwnikiem lekarza POZ, neurologa czy ortopedy. Skomplikowana patofizjologia skłania do próby stosowania leków o specyficznych mechanizmach działania, gdyż podobnie jak sumatryptan nie będzie działał przeciwbólowo w bólach korzeniowych, NLPZ nie zmniejszą bólu neuropatycznego. W praktyce klinicznej wykorzystuje się możliwość łączenia różnych preparatów o odmiennych mechanizmach działania w celu złagodzenia bólu, a następnie poprawy funkcjonowania i jakości życia. Z praktycznego punktu widzenia ważne jest uświadomienie choremu, że pełne zniesienie bólu może okazać się niemożliwe. Dane odnoszące się do EBM (Evidence-Based Medicine) wskazują na możliwość stosowania w neuropatii cukrzycowej duloksetyny, gabapentyny i pregabaliny. W neuralgii półpaścowej – gabapentyny i pregabaliny, w przypadkach neuralgii nerwu trójdzielnego karbamazepiny i okskarbamazepiny, natomiast w bólu ośrodkowym polecana jest amitryptylina, gabapentna, pregabalina, a jako lek II rzutu opioidy. Dawka leków powinna być odpowiednio wysoka, np. pregabalina od 300 do 600 mg na dobę, gabapentyna 900-3600 mg i amitryptylina 75 mg. Ostatnio na rynku farmaceutycznym pojawiły się leki transdermalne, zawierające 5% lidokainę – wydaje się, że leczenie miejscowe powinno być włączone w plan leczenia bólu neuropatycznego.
Interakcje leków przeciwbólowych nie stwarzają zagrożenia dla pacjenta.
Nieuwzględnienie interakcji lekowych oraz chorób współistniejących może niekorzystnie wpływać na stan kliniczny chorego.
Sumowanie się działań niepożądanych, zmniejszenie efektu przeciwbólowego.
