Kryzys kadrowy w szpitalach pediatrycznych

Lekarze z międzyzakładowego oddziału terenowego OZZL w Instytucie Pediatrii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego Collegium Medicum UJ w Krakowie alarmują, że do sytuacji kryzysowej może dojść już w marcu. Związane jest to z rozliczeniem godzin nadliczbowych na koniec pierwszego kwartału br. W liście wysłanym do resortu zdrowia wskazują na ostre problemy, z którymi borykają się uniwersyteckie szpitale dziecięce.

„Nierozwiązany od kilku miesięcy problem z wypowiedzeniem klauzuli opt-out przez lekarzy anestezjologów powoduje, że część zabiegowa pracuje ze znacznie mniejszą intensywnością niż przed wypowiedzeniem klauzuli. W takiej sytuacji przeprowadzanie planowych wysokospecjalistycznych zabiegów operacyjnych staje się bardzo trudne, wręcz często niemożliwe” – napisano w liście.
Problem jest też z zaplanowaniem pracy na szpitalnym oddziale ratunkowym. Zaproponowanie konkurencyjnych stawek godzinowych dla lekarzy pracujących w SOR pomogło częściowo załagodzić sytuację kadrową. Jednak nie rozwiązało to w całości problemu organizacji w tym trudnym do pracy miejscu. Pokazuje to, że problem nie tkwi jedynie w zarobkach personelu medycznego, ale przede wszystkim w niedoborach kadrowych w opiece medycznej.
Stąd też brak perspektyw rozwoju. Jak wskazują związkowcy, obecne problemy kadrowe bez rozpoczęcia działań już spowodują katastrofalne skutki i zapaść w sferze zarówno leczniczej, jak i dydaktycznej.
„Ten problem jest dużo szerszy i bardziej złożony. Dotyczy on nie tylko naszego szpitala ale wszystkich wysokospecjalistycznych jednostek tego typu” – informują lekarze.
Średnia wieku lekarzy pediatrów w Polsce wynosi powyżej 55 lat, a według szacunków autorów tego listu w szpitalach pediatrycznych średnia ta jest dużo wyższa. Z czego to wynika? Młodzi lekarze specjaliści częściej wybierają lepiej płatną i obarczoną mniejszym ryzykiem wypalenia zawodowego pracę w POZ, a część po prostu wyjeżdża za granicę. Ponadto praca w wysokospecjalistycznym ośrodku często wymaga poszerzania swoich kwalifikacji o specjalizacje szczegółowe. Wydłuża to zatem czas szkolenia oraz podnosi średnią wieku lekarzy specjalistów.