Transplantolog prof. dr hab. med. Zbigniew Włodarczyk (Szpital Uniwersytecki nr 1 w Bydgoszczy) w rozmowie z podyplomie.pl zaznacza, że tu chodzi głównie o dostosowanie polskiego systemu do unijnego.
– Natomiast w sensie praktycznym nie będzie to miało dla nas istotnego znaczenia, ponieważ wymiana pomiędzy nami a innymi krajami Unii jest szczątkowa. Polska strona ma ogromną pulę potencjalnych biorców i nie ma potrzeby wydawać narządów na zewnątrz. Sytuacje, w których Centrum Organizacyjno-Koordynacyjne ds. Transplantacji Poltransplant przesyła pobrany narząd – najczęściej dotyczy to wątroby – do innego kraju, zdarzają się sporadycznie, wtedy kiedy nie ma biorcy, a to jest niezwykle rzadkie. Więc wspomniane zmiany dla pracy transplantologów nie będą miały istotnego znaczenia – mówi podyplomie.pl prof. Włodarczyk.
Dodaje, że w Polsce od dawna istnieje system śledzenia drogi biorców oraz dawców tkanek i komórek. Nadzoruje to Poltransplant.
– System daje możliwość prześledzenia każdego narządu pobranego i przeszczepionego. Każdy narząd otrzymuje swój unikalny numer – kontynuuje prof. Zbigniew Włodarczyk.
Co zmieni nowelizacja ustawy transplantacyjnej? W przyjętym projekcie określone zostały m.in. zasady monitorowania tkanek i komórek obecnych w łańcuchu dystrybucji w państwach unijnych. Wprowadzono też jednolite wymogi bezpieczeństwa i jakości dla tkanek i komórek sprowadzanych z krajów Unii Europejskiej i państw trzecich (spoza UE).
W nowelizacji pojawił się też zapis o niepowtarzalnym identyfikatorze stosowanym do tkanek i komórek dystrybuowanych w Unii Europejskiej, w postaci „jednolitego kodu europejskiego”, który zawiera informacje dotyczące głównych cech oraz właściwości tkanek i komórek (SEC). Umożliwi to śledzenie drogi – od dawcy do biorcy – tkanek i komórek przeznaczonych do przeszczepiania. Nowe przepisy będą obowiązywać od 29 kwietnia br.