Gdzie leży granica narażania własnego zdrowia przez lekarza?

Po tym jak Ministerstwo Zdrowia udostępniło podyplomie.pl dane o zachorowaniach i zgonach z powodu COVID-19 wśród lekarzy i pielęgniarek, zwróciliśmy się do dr. Andrzeja Wojnara, członka Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, z prośbą o udostępnienie danych, które udało się zebrać samorządowi lekarskiemu.
Jak informuje nas dr Wojnar, na dzień 15 września 2020 r. wg danych pozyskanych samodzielnie przez NIL 222 lekarzy i lekarzy dentystów zostało dotąd zakażonych koronawirusem. – Nie ma do dzisiaj potwierdzenia zgonu lekarza z tego powodu. Kodowana, anonimowa, lecz weryfikowalna ankieta dostępna na stronie NIL dla każdego lekarza w Polsce spełnia swoje zadanie, ale zgłaszających się jest niewielu. Natomiast pozyskiwanie danych przez ORL napotyka na ogromne trudności ze względu na ochronę danych osobowych, tajemnicę statystyczną itd. Z tych też prawno-formalnych względów odmówiły nam podania tych danych GUS, GIS i MZ – wyjaśnia dr Wojnar.
Jak dodaje, tylko raz, 4 czerwca, Ministerstwo Zdrowia podało liczbę 660 zakażonych lekarzy, z tej liczby chorowało wtedy (było w hospitalizacji lub izolacji domowej) 108 lekarzy. Jednocześnie MZ podało wtedy, że zakażonych jest 1659 pielęgniarek i 85 położnych (w hospitalizacji i izolacji odpowiednio 801 pielęgniarek i 19 położnych).
30 czerwca MZ zwróciło się do NIL z prośbą o weryfikację 3 lekarzy, co do których istniało podejrzenie, że przyczyną ich zgonu był koronawirus. – Po odmowie GUS, GIS i po karkołomnych działaniach w ORL ustaliliśmy, że zmarli oni z innych powodów. Dotąd nie wiadomo, ilu lekarzy ciężko chorowało ani ilu było intensywnie leczonych (respirator) – dodaje dr Wojnar.
Zapytaliśmy także członka Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, gdzie leży granica narażania własnego zdrowia przez lekarza wykonującego swój zawód.
Jak przypomina dr Wojnar, wszyscy lekarze składają na początku swej drogi zawodowej przyrzeczenie, w którym mówią m.in. o niesieniu pomocy chorym bez żadnych różnic, a więc też zakaźnie chorym. Art. 2 KEL mówi, że najwyższym nakazem etycznym jest dobro chorego, a art. 11 nakazuje zapewnić odpowiednią jakość opieki nad pacjentem.
Z drugiej jednak strony mamy art. 66 Konstytucji RP: „Każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy”, a art. 210 par. 1 Kodeksu pracy mówi, że gdy warunki pracy stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia pracownika, ma on prawo powstrzymać się od wykonywania pracy. Jeśli choroba pacjenta zagraża lekarzowi, to lekarz powinien umieć odpowiednio się zabezpieczyć się, bo jest to jego zawód – przeciwdziałanie chorobom – ale już dostarczenie wcześniej, odpowiednich i adekwatnych do stopnia zagrożenia, środków ochrony osobistej należy do pracodawcy. Na koniec trzeba wspomnieć art. 162 Kodeksu karnego nakazujący każdemu udzielenie pomocy drugiemu człowiekowi w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia, jeśli nie wiąże się to z zagrożeniem osoby tej pomocy udzielającej – zaznacza dr Wojnar.
Poniżej prezentujemy pełne dane udostępnione dziś podyplomie.pl przez Ministerstwo Zdrowia dotyczące zachorowań wśród poszczególnych zawodów medycznych (na 14 września).