Usuwanie tkanek podczas operacji laparoskopowych stanowi jeden z problemów tej techniki, szczególnie jeśli wielkość wyciętych fragmentów przekracza średnicę trokarów. Obecnie dostępne są różne rodzaje woreczków, które zwinięte umieszcza się przez tubusy trokarów w jamie brzusznej. Po ich rozwinięciu wycięte tkanki są wprowadzane do worka. Następnie po zamknięciu szyi worka wydobywa się ją na zewnątrz przez otwór po trokarze. Tkanki są w częściach usuwane z worka. Sposób ten może też być wykorzystany do usuwania kamieni podczas cholecystektomii laparoskopowej. W naszym kraju, w niektórych ośrodkach wykonujących operacje laparoskopowe, zamiast specjalnych woreczków nadal stosuje się ich zamienniki w postaci prezerwatyw.

Opis przypadku 1

U 73-letniej kobiety z kamicą pęcherzykową i współistniejącą kamicą przewodową przeprowadzono wstępnie endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną (ECPW). Podczas tego badania wykonano papillotomię i z przewodu żółciowego wspólnego usunięto kamień o średnicy 1,5 cm. W kontrolnym badaniu ultrasonograficznym (USG) nie stwierdzono zmian w drogach żółciowych, ale potwierdzono obecność w pęcherzyku żółciowym kilku kamieni o średnicy 0,7 cm. Po 6 tygodniach od ECPW przeprowadzono u chorej cholecystektomię laparoskopową. Operację pęcherzyka żółciowego z cechami przewlekłego zapalenia wykonano z 4 dostępów. Przewód pęcherzykowy i tętnicę zamknięto metalowymi zaciskami. Po odcięciu od łożyska pęcherzyk żółciowy umieszczono w lateksowej osłonce na głowicę USG (prezerwatywie) i usunięto przez otwór w okolicy pępka. W jamie brzusznej pozostawiono dren Redona. W okresie okołooperacyjnym pacjentce nie podano antybiotyku. Stan chorej przez pierwsze 2 dni po zabiegu był dobry i nie odbiegał od typowego przebiegu pooperacyjnego po laparoskopowym usunięciu pęcherzyka żółciowego. Pacjentkę wypisano do domu.