Zakażenia okołooperacyjne i metody zapobiegania im

dr n. med. Agnieszka Machul-Żwirbla

Prolab Sp. z o.o. Sp. komandytowa w Krakowie

Adres do korespondencji:

dr n. med. Agnieszka Machul-Żwirbla

Prolab Sp. z o.o. Sp. komandytowa

ul. Daliowa 4/LU8, 30-612 Kraków

e-mail: machul@pro-lab.pl

  • Przegląd aktualnych doniesień na temat etiologii zakażeń okołooperacyjnych
  • Profilaktyka zakażeń miejsca operowanego w fazie przed-, śród- i pooperacyjnej
  • Stosowanie antybiotyków w opiece nad pacjentami poddawanymi zabiegom chirurgicznym

Zakażenia okołooperacyjne to istotny problem kliniczny towarzyszący ludzkości od początków chirurgii. Dzięki nieustannemu postępowi medycyny obserwujemy stopniowe zmniejszanie się odsetka infekcji szpitalnych, choć wciąż stanowią one duże utrudnienie. Zakażenia miejsca operowanego powodują znaczny wzrost kosztów i wydłużenie czasu hospitalizacji. Z tego względu na całym świecie poszukuje się nowych metod zapobiegania tym powikłaniom. W niniejszej pracy dokonano przeglądu aktualnych doniesień dotyczących etiologii i profilaktyki zakażeń okołooperacyjnych.

Zakażenia okołooperacyjne

Zakażenia okołooperacyjne są najczęstszymi infekcjami szpitalnymi, dlatego poszukiwanie sposobów zapobiegania im stało się globalnym priorytetem. Częstość występowania zakażeń miejsca operowanego szacuje się na 2-11% dla wszystkich interwencji chirurgicznych1. Według najnowszych danych w Polsce stanowią one około 15% wszystkich zakażeń szpitalnych i występują u 60 000 pacjentów rocznie2. Termin „zakażenia miejsca operowanego” został wprowadzony przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w 1992 roku. Ze względu na zajęcie poszczególnych anatomicznych struktur zakażenia miejsca operowanego można podzielić na:

  • powierzchowne – rozwijają się w ciągu 30 dni od operacji i obejmują skórę oraz tkankę podskórną
  • głębokie – rozwijają się po 30 dniach od operacji lub w ciągu roku w przypadku wszczepionego ciała obcego i obejmują powięź oraz mięśnie
  • narządowe/jam ciała – rozwijają się w bliskiej odległości od miejsca operowanego w ciągu 30 dni od operacji lub w ciągu roku w przypadku wszczepionego ciała obcego.

Wśród czynników ryzyka wystąpienia zakażenia miejsca operowanego wymienia się: wiek pacjenta, stan odżywienia, cukrzycę, palenie papierosów, otyłość, współistniejące infekcje, kolonizację przez lekooporne patogeny, upośledzoną odporność oraz czas pobytu w szpitalu przed zabiegiem1. Zakażenia okołooperacyjne wiążą się ze zwiększonymi kosztami leczenia, przedłużonym pobytem w szpitalu i większą śmiertelnością. Dodatkowo mogą powodować zniekształcenia i blizny problematyczne ze względów estetycznych. W związku z tym szereg światowych organizacji, takich jak World Health Organization (WHO) czy CDC, opublikowało rekomendacje dotyczące zapobiegania zakażeniom miejsca operowanego. Jednym z kluczowych ich elementów jest odpowiednia profilaktyka antybiotykowa.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym

Wyniki randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych są niejednoznaczne w kwestii usuwania owłosienia z pola operacyjnego. Wykazano, że używanie maszynki do golenia prowadzi do mikrouszkodzeń [...]

Czynniki etiologiczne zakażeń okołooperacyjnych

Skóra to największy narząd człowieka, który jest skolonizowany przez liczne różnorodne drobnoustroje: bakterie, grzyby, wirusy i roztocza. Większość z nich jest nieszkodliwa dla [...]

Podsumowanie

Zakażenia miejsca operowanego stanowią poważny problem diagnostyczno-leczniczy w okresie pooperacyjnym – przedłużają czas hospitalizacji i zwiększają koszty leczenia. Odpowiedzialne są za nie patogeny [...]
Do góry