ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Temat numeru
Postępowanie u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego niekwalifikujących się do operacji
dr hab. n. med. Beata Jabłońska
- Obraz kliniczny i rozpoznanie ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego
- Sposoby oceny ryzyka operacyjnego oraz predykcji powikłań pooperacyjnych u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego
- Niechirurgiczne metody leczenia ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego u pacjentów obciążonych wysokim ryzykiem związanym z operacją – podsumowanie wytycznych z Tokio z 2018 roku
Kamica pęcherzyka żółciowego jest jedną z najczęściej występujących w populacji chorób układu pokarmowego. Szacuje się, że średnia ogólna częstość występowania kamicy żółciowej wynosi 10-15%. U 20-40% osób z kamicą żółciową pojawiają się powikłania (z częstością 1-3% rocznie). Jednym z nich jest ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego (OZPŻ) będące pierwszą manifestacją choroby u 10-15% pacjentów1,2. Niemniej kamica pęcherzyka żółciowego jest najczęstszą (90-95% przypadków OZPŻ), ale nie jedyną, przyczyną OZPŻ. U 5-10% osób z OZPŻ stwierdza się bezkamicze OZPŻ definiowane jako ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego bez obecności złogów, typowe dla pacjentów w ciężkim stanie ogólnym2. Obecnie złotym standardem leczenia OZPŻ jest cholecystektomia, która jest możliwa do wykonania u większości pacjentów. Jednakże cholecystektomia jako inwazyjny sposób leczenia – zabieg chirurgiczny w trybie pilnym – wymaga znieczulenia ogólnego, dlatego nie wszyscy chorzy kwalifikują się do tego sposobu postępowania ze względu na stan ogólny1. Dotyczy to głównie osób w podeszłym wieku z tzw. zespołem kruchości oraz licznymi chorobami towarzyszącymi, u których ryzyko okołooperacyjne jest istotnie wyższe niż w populacji ogólnej (tzw. pacjenci wysokiego ryzyka). W 2017 roku World Society of Emergency Surgery oraz Italian Society of Geriatric Surgery uznały chorych w podeszłym wieku za pacjentów obciążonych bardzo wysokim ryzykiem związanym z operacją1. OZPZ wiąże się jednak z dużym ryzykiem wystąpienia powikłań septycznych z uogólnioną żółciopochodną sepsą z niewydolnością wielonarządową. Dlatego też pacjenci wysokiego ryzyka niekwalifikujący się do operacji bezwzględnie wymagają innego, mniej inwazyjnego sposobu leczenia. Nieinwazyjne i małoinwazyjne postępowanie w OZPŻ obejmuje leczenie zachowawcze z antybiotykoterapią oraz różne sposoby dekompresji pęcherzyka żółciowego (drenaż przezskórny i drenaż endoskopowy pęcherzyka żółciowego)1.
Celem niniejszego opracowania jest omówienie aktualnych zasad postępowania u pacjentów z OZPŻ niekwalifikujących się do operacji. Aby dokładnie zgłębić ten problem, wcześniej przedstawiono definicję, kryteria diagnostyczne i stopnie ciężkości OZPŻ...