Terapia choroby refluksowej przełyku (GERD – gastroesophageal reflux disease) opiera się albo na podstawach klinicznych (dążenie do usunięcia dolegliwości subiektywnych, wygojenie nadżerek i zapobieganie rozwojowi powikłań choroby refluksowej), albo na podstawach patofizjologicznych (poprawa wydolności antyrefluksowego aparatu zaporowego poprzez redukcję przepukliny, przywrócenie prawidłowych stosunków anatomicznych okolicy rozworu przełykowego z poprawą wydolności czynnościowej dolnego zwieracza przełyku [LES – lower esophageal sphincter], efektywnego oczyszczania przełykowego, efektywnego opróżniania żołądkowego)^1-4. Uwzględniając zasady medycyny opartej na faktach, w leczeniu GERD powinniśmy się więc skupić nie na leczeniu objawowym, lecz przede wszystkim na leczeniu przyczynowym choroby refluksowej (intention to treat reflux, not heartburn)¹. W praktyce klinicznej standardowo wykorzystuje się dwie opcje terapeutyczne: leczenie farmakologiczne z użyciem przede wszystkim leków z grupy inhibitorów pompy protonowej (PPI – proton pump inhibitor) lub leczenie zabiegowe^1,5. Mając na uwadze generalną zasadę przyczynowego leczenia GERD, w tabeli 1 przedstawiono tok rozumowania chirurgów uzasadniający wybór leczenia operacyjnego jako podstawowej metody postępowania w GERD w stosunku do farmakoterapii¹.  

Spośród metod zabiegowych z reguły stosuje się leczenie chirurgiczne – operacje antyrefluksowe. W określonych wskazaniach do terapii GERD można stosować terapeutyczne metody endoskopowe również o charakterze antyrefluksowym lub metody endoskopowe leczące powikłania GERD w postaci zwężeń czy różnego stopnia dysplazji w tzw. przełyku Barretta^1-4,6.

Zabiegi endoskopowe

Leczenie chirurgiczne GERD jest skuteczne i polega na odtworzeniu anatomicznej bariery antyrefluksowej, zabezpieczającej przed cofaniem treści żołądkowej do przełyku. Jest jednak metodą obarczoną ryzykiem powikłań pooperacyjnych, w tym pewnym odsetkiem śmiertelności (0,1-1%). Dlatego stale prowadzone są badania nad metodami mniej inwazyjnego leczenia pacjentów z GERD ukierunkowanymi na poprawę wydolności bariery antyrefluksowej^3,7-11.

Do obecnie stosowanych metod wykorzystujących dostęp endoskopowy zalicza się procedurę Stretta3,12. Zabieg polega na wprowadzeniu do przełyku i wpustu zgłębnika zakończonego balonem oraz 4 małymi haczykami, które po napełnieniu balonu powietrzem z...