Zmiany łagodne dotyczą prawie 100 proc. populacji biorców narządów, pojawiają się stopniowo, w różnym czasie od przeszczepienia.[1] W artykule przedstawiamy trzy główne grupy patogenów odpowiedzialnych za ich wywoływanie: o etiologii wirusowej, bakteryjnej i grzybiczej – z podziałem na podgrupy, a także opis charakterystycznego obrazu i metod leczenia każdej z nich.

Zmiany skórne o etiologii wirusowej

Brodawki wirusowe

Brodawki (łac. verrucae) to ogólna nazwa zmian wywoływanych przez wirusy brodawczaka ludzkiego (HPV, Human Papillomavirus), które wykazują powinowactwo wyłącznie do komórek nabłonkowych skóry lub błon śluzowych.

HPV należą do wirusów DNA, zawierają zazwyczaj osiem genów, które kodują różne białka wirusowe, w tym proteiny E6 i E7. Białka te są odpowiedzialne za stymulację proliferacji zakażonych keratynocytów, tworzenie brodawek skórnych oraz innych zmian w obrębie błon śluzowych. Za pomocą technik molekularnych wyodrębniono powyżej 100 typów wirusów brodawczaka ludzkiego.[2]

Epidemiologia i etiologia

Zakażenia HPV są bardzo rozpowszechnione, dotyczą około 10-15 proc. całej populacji. Do tak wysokiej częstotliwości zakażeń przyczyniają się: duża ilość podtypów wirusa, prosty sposób szerzenia się zakażenia oraz liczne potencjalne źródła infekcji. Szczególnie narażeni na ciężkie i oporne na leczenie zakażenia HPV są chorzy z upośledzoną odpornością oraz po przeszczepieniu narządów.[3]

Częstość występowania brodawek wirusowych wśród chorych po przeszczepieniu narządów waha się od 24 do 53 proc., sięgając nawet 85 proc. w ciągu pierwszych pięciu lat od zabiegu i jest zależna od rodzaju oraz dawek leków immunosupresyjnych. Znamiennym czynnikiem wpływającym na częstość zakażeń jest również czas od przeszczepienia narządu.[4,5]