Nasiloną ekspozycję na słońce uznaje się za silny czynnik predysponujący do czerniaka. Jednak ten nowotwór nierzadko występuje w okolicach ciała słabo eksponowanych na światło słoneczne. Obserwacje te potwierdzają złożoną etiopatogenezę choroby. Jednym z czynników wpływających na rozwój czerniaka może być stężenie witaminy D, która ma dowiedzione antyneoplastyczne działanie w stosunku do raka jelita grubego, woreczka żółciowego i prostaty. W porównaniu z tymi nowotworami zależność między witaminą D a czerniakiem wydaje się bardziej skomplikowana ze względu na to, że do jej syntezy wymagane jest światło słoneczne. Witamina D indukuje różnicowanie i hamuje proliferację, angiogenezę oraz inwazję komórek czerniaka. Ze względu na brak badań rozstrzygających ten problem naukowcy z Tajwanu przeprowadzili przegląd systematyczny i metaanalizę w celu ustalenia wpływu stężenia witaminy D w surowicy na ryzyko rozwoju tego nowotworu. Dodatkowo analizowano korelację między stężeniem witaminy D a rokowaniem, w tym grubością nacieku wg Breslawa i umieralnością.