Trądzik różowaty jest częstą zapalną chorobą skóry, rozwijającą się częściej u kobiet. Charakteryzuje się nawracającym rumieniem, a w późniejszym okresie także grudkami i krostkami na twarzy. Istotny element patogenezy grudkowo-krostkowej postaci trądziku różowatego stanowi infestacja nużeńcem ludzkim. Terapia zmian zapalnych jest uzależniona od nasilenia choroby. W łagodnym i umiarkowanym trądziku różowatym stosuje się zwykle miejscowe preparaty metronidazolu, iwermektyny i kwasu azelainowego, w cięższych doustne antybiotyki, głównie z grupy tetracyklin. Minocyklina jest syntetyczną tetracykliną II generacji, której właściwości przeciwzapalne czynią ją potencjalnie bardzo przydatną w terapii. Badania wykazały, że doustna minocyklina jest równie skuteczna jak doksycyklina, ale skutki uboczne ograniczają jej zastosowanie. Przeprowadzono wieloośrodkowe badanie w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa żelu z minocykliną o stężeniach 1% i 3% w grudkowo-krostkowym trądziku różowatym.