BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Dermatologia interdyscyplinarnie
Zmiany skórne w otyłości
Hanna Snarska1
Natalia Joanna Machoń1
prof. dr hab. n. med. Agnieszka Owczarczyk-Saczonek2
- Otyłość – epidemia naszych czasów
- Najczęstsze zmiany skórne u chorych z otyłością
- Wpływ zwiększonej masy ciała na występowanie chorób różnych układów i narządów, związanych z objawami skórnymi
Otyłość stanowi coraz powszechniejszy problem populacyjny. Ma ona istotny wpływ na pogorszenie funkcjonowania całego organizmu, co wynika m.in. z występujących zaburzeń metabolicznych, sercowo-naczyniowych czy endokrynologicznych. Nieprawidłowości w tym zakresie objawiają się również w postaci zmian skórnych. Najczęstszymi jednostkami klinicznymi u otyłych pacjentów są: rogowacenie ciemne, rozstępy, hiperkeratoza podeszwowa oraz włókniaki miękkie. Ponadto choroba otyłościowa wiąże się ze słabym gojeniem się ran, zwiększonym ryzykiem kancerogenezy i rozwoju dermatoz zapalnych.
Definicje otyłości
Zgodnie z definicją WHO (World Health Organization) otyłość to nadmierne lub nieprawidłowe nagromadzenie tkanki tłuszczowej, powodujące pogorszenie stanu zdrowia. Przebieg choroby jest przewlekły, bez tendencji do samoistnego ustępowania, natomiast z tendencją do nawrotów. Etiologia jest złożona, jednak główny czynnik sprawczy stanowi długotrwały dodatni bilans energetyczny, który prowadzi do magazynowania nadmiaru energii w tkance tłuszczowej.
Głównym kryterium służącym do diagnozowania otyłości jest wskaźnik masy ciała (BMI – body mass index). Obecnie posługujemy się podziałem opartym na tym parametrze, zaproponowanym przez WHO w 1998 r. oraz przez AACE (American Association of Clinical Endocrinologists) i ACE (American College of Endocrinology) w 2016 r. Zgodnie z tym rozpoznajemy:
- nadwagę, gdy BMI = 25-29,9 kg/m2
- otyłość I stopnia, gdy BMI = 30-34,9 kg/m2
- otyłość II stopnia, gdy BMI = 35-39,9 kg/m2
- otyłość III stopnia, gdy BMI ≥40 kg/m2.
Kryterium określającym zaawansowanie choroby jest pomiar obwodu talii. Służy on do diagnozowania otyłości trzewnej u osób dorosłych z BMI w zakresie 18,5-35,0 kg/m2. Jak wskazuje IDF (International Diabetes Federation), można ją stwierdzić, gdy obwód talii u kobiet wynosi ≥80 cm, a u mężczyzn ≥94 cm.
Ponadto istotnym wskaźnikiem pozwalającym na rozpoznanie otyłości u osób dorosłych jest bioimpedancja, umożliwiająca określenie składu ciała (w tym odsetka masy tłuszczowej). Otyłość jest rozpoznawana, gdy odsetek ten wynosi powyżej 25% u mężczyzn i powyżej 35% u kobiet1.
Epidemiologia otyłości
Według GFSI (Global Food Security Index) prawie 25% polskiej populacji choruje na otyłość (BMI ≥30 kg/m2), co stanowi o 2% mniej w porównaniu z 2016 r. Wynik ten plasuje Polskę na szóstym miejscu w Europie.