
Farmakoterapia NT u osób >60 r.ż. – praktyczne zalecenia ACP i AAFP
dr hab. n. med. Wiktoria Wojciechowska, prof. dr hab. n. med. Danuta Czarnecka
Najczęstsze błędy w rozpoznawaniu otępień oraz postępowaniu farmakologicznym i pozafarmakologicznym w przypadku ich zdiagnozowania Praktyczne wskazówki, jak unikać możliwych trudności związanych z diagnozą procesów neurozwyrodnieniowych
dr n. med. Anna Barczak
Starzenie się populacji jest ogólnoświatowym zjawiskiem. Liczba osób w podeszłym wieku stale rośnie, wzrasta także liczba pacjentów cierpiących na otępienie. W powszechnej świadomości dominuje pogląd, że starzenie się jest nieuchronnie związane z otępieniem. Równie częste jest przekonanie, że objawy typowe dla początkowych stadiów otępienia, takie jak zapominanie o bieżących wydarzeniach, trudności w wykonywaniu złożonych czynności czy gubienie się w przestrzeni, są typowe dla fizjologicznych zmian związanych z procesem starzenia.
Ten brak wiedzy o naturze otępienia, który dotyczy zarówno pacjentów oraz ich rodzin, jak i niektórych lekarzy, przyczynia się do nieprawidłowych rozpoznań, a także znacznego wydłużenia czasu od pierwszych objawów do sformułowania właściwej diagnozy1 i wdrożenia odpowiedniego leczenia2.
Masz konto na podyplomie.pl? Możesz użyć tych samych danych