Przypadki laparoskopowe

Przepuklina w miejscu po trokarze po laparoskopii

dr n. med. Jacek Doniec1
dr n. med. Andrzej Kwiatkowski2

1Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON w Warszawie

2Klinika Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej, Metabolicznej i Torakochirurgii, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON w Warszawie

Adres do korespondencji: dr n. med. Jacek Doniec

Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON

ul. Szaserów 128, 04-141 Warszawa; e-mail: doniec@post.pl

  • Omówienie czynników warunkujących możliwość rozwoju przepukliny w miejscu po trokarze, zarówno tych zależnych od pacjenta, jak i związanych z techniką przeprowadzania operacji
  • Jak lekarz może zminimalizować ryzyko powstawania przepukliny podczas zabiegu laparoskopowego? Wskazanie kluczowych czynników ograniczających ryzyko rozwoju przepukliny i prezentacja praktycznych wskazówek dla chirurga


U 44-letniej kobiety przeprowadzono zabieg laparoskopowej amputacji trzonu macicy z morcelacją wewnątrzotrzewnową z użyciem morcelatora. Powięź po morcelatorze o średnicy ostrza 15 mm zszyto szwem długowchłanialnym. W 3 dobie po operacji pacjentka poczuła pierwsze dolegliwości: wzdęcia i nudności. W 5 dobie została zbadana ginekologicznie – stan ogólny dobry. Kobieta zgłaszała nasilone nudności, wymioty po przyjmowaniu stałych pokarmów W niewielkiej ilości mogła spożywać tylko płyny. W badaniu dwuręcznym kikut szyjki ruchomy, niebolesny. Tkliwa okolica lewego podbrzusza, lecz niecharakterystycznie. Perystaltyka obecna, bez objawów otrzewnowych. Zlecono leki prokinetyczne. W 7 dobie pacjentka była konsultowana chirurgicznie – z powodu podejrzenia podniedrożności przewodu pokarmowego została skierowana do szpitala, hospitalizowano ją w następnej dobie. Chora ponownie była konsultowana chirurgicznie – nie wymagała pilnej interwencji. Została przyjęta do kliniki ginekologii.

W chwili przyjęcia do szpitala klinicznie brzuch wzdęty z leniwą perystaltyką, objawy otrzewnowe ujemne. Palpacyjnie brzuch niebolesny. W badaniu ultrasonograficznym (USG) jamy brzusznej w podbrzuszu widoczne pętle jelitowe bez perystaltyki. Obraz radiologiczny (RTG) jamy brzusznej nie wykazał ewidentnych cech niedrożności przewodu pokarmowego. W badaniach laboratoryjnych białko C-reaktywne (CRP – C-reactive protein) 1,9 mg/dl (norma <0,8), leukocyty we krwi 11,8 × 109/l. Zalecono nawodnienie, wyrównanie zaburzeń elektrolitowych, leki prokinetyczne (lewatywę, sondę do żołądka, neostygminę, metoklopramid, ondansetron). W 10 dobie pacjentka była konsultowana chirurgicznie: stan ogólny stabilny, brzuch nieco wzdęty, miękki, tkliwy w nadbrzuszu, bez objawów otrzewnowych. Perystaltyka – przelewania. Wypróżnienia nie było, gazów nie oddawała. Zalecono kontynuację zleceń, dietę płynną. W badaniach laboratoryjnych CRP 1,7 mg/dl, leukocyty 8,16 × 109/l.

W 12 dobie po zabiegu ze względu na wymioty po posiłkach i brak poprawy w leczeniu zachowawczym zlecono tomografię komputerową (TK) jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Na podstawie wyniku badania stwierdzono w podbrzuszu lewym, w tkance podskórne...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Opis zabiegu

Omówienie

Przepuklina w miejscu wkłucia trokara jest możliwym następstwem zabiegów laparoskopowych. Rozpoznaje się ją stosunkowo rzadko (z opisywaną częstością średnio w 0,5% [...]

Rozpoznawanie

Obraz kliniczny przepukliny po trokarze jest niecharakterystyczny. W przypadkach o łagodnym przebiegu najczęstszymi objawami są zgrubienie i ból w miejscu po [...]

Komentarz

Ryzyko powstania przepuklin lub wczesnej ewentracji w miejscu po trokarze jest niedoszacowane. Często spotykane w piśmiennictwie zalecenie zamykania powięzi po zastosowaniu [...]

Praktyczne wskazówki

Do góry