Ciąża w bliźnie po cięciu cesarskim (CSP – cesarean scar pregnancy) jest coraz częstszą postacią ciąży pozamacicznej. Nie ma obecnie jednej wystandaryzowanej metody leczenia tego powikłania, a postępowanie powinno być dobrane indywidualnie do danej sytuacji klinicznej. Z wielu dostępnych metod terapeutycznych miejscowe podawanie metotreksatu (MTX) należy uznać za dobrą, lecz momentami niewystarczającą formę terapii, dlatego w wybranych przypadkach warto rozważyć zastosowanie jednocześnie dwóch technik leczenia.

CSP jest rzadką, choć w ostatnich latach coraz częstszą, lokalizacją ciąży ektopowej. W zależności od źródła szacuje się, że ciąża w bliźnie u kobiet po przebytym cięciu cesarskim występuje z częstością od 1:800 do 1:2500. Trofoblast penetruje w uszkodzone i zmienione miometrium w bliźnie, które jest pozostałością po poprzednich cięciach cesarskich. Postępująca implantacja stanowi poważne ryzyko śródciążowego pęknięcia macicy, rozwoju łożyska wrośniętego, a w konsekwencji wiąże się z niebezpieczeństwem ciężkiego krwotoku położniczego mogącego doprowadzić do zgonu matki i dziecka¹. Obecnie nie ma ogólnie przyjętych światowych wytycznych dotyczących postępowania u pacjentek z rozpoznaną CSP. Stworzenie właściwego algorytmu obejmującego diagnostykę oraz leczenie staje się więc dużym wyzwaniem współczesnego położnictwa.

Postępowanie przed hospitalizacją

Wczesne rozpoznanie CSP oraz skierowanie pacjentki do szpitala mają zasadnicze znaczenie dla dalszego postępowania i ewentualnego rokowania. Głównym celem postępowania przedszpitalnego powinno być: dokładne zebranie wywiadu lekarskiego, kontrola p...

Postępowanie w trakcie hospitalizacji

W pierwszej kolejności po przyjęciu pacjentki z podejrzeniem CSP do szpitala należy potwierdzić wcześniej ustalone rozpoznanie. Oprócz wyżej wymienionych kryteriów diagnostycznych Timora-Tritscha podczas badania USG użyteczne wydaje się wykorzystanie takich czynników klinicznych, jak⁶:

• pusta jama macicy
• pusty oraz zamknięty kanał szyjki macicy
• łożysko lub pęcherzyk ciążowy ściśle przylegające do blizny po poprzednich cięciach cesarskich
• bogate unaczynienie okolicy blizny potwierdzone w badaniu dopplerowskim – przepływ peritrofoblastyczny (prędkość szczytowa >20 cm/s oraz niska impedancja PI <1)
• brak lub obecność cienkiej (1-3 mm) warstwy mięśniówki macicy między pęcherzykiem ciążowym a pęcherzem moczowym.