Skuteczność samodzielnie wykonywanych badań przesiewowych w kierunku zakażenia HPV

Sandra Fyfe

Niezależna dziennikarka pracująca dla czasopisma „Contemporary OB/GYN”

Contemporary OB/GYN 2021;66(1):14

  • Wpływ sposobu uzyskiwania materiału biologicznego do badań przesiewowych (samodzielne vs ambulatoryjne) na skuteczność testów w kierunku HPV i zachorowalność na raka szyjki macicy
  • Wady i zalety samodzielnie wykonywanych badań przesiewowych
  • Nowe narzędzie diagnostyczne w ocenie pacjentek i lekarzy


Na podstawie analizy przeprowadzonej na modelu wywnioskowano, że kobiety poddawane niedostatecznym badaniom przesiewowym w kierunku zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV – human papilloma virus) wciąż odnoszą korzyści z samodzielnie wykonywanych testów, mimo że cechują się one mniejszą czułością niż badania wykonywane przez lekarza.

Jak wynika z badania, którego wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie „Cancer Epidemiology, Biomarkers and Prevention”, powszechne, samodzielne wykonywanie testów wykrywających zakażenie HPV może ułatwić zwalczanie raka szyjki macicy.

Zespół badaczy, do którego należała dr Megan A. Smith, starszy badacz (senior research fellow) w dziale badań nad nowotworami Cancer Council New South Wales i honorowy starszy badacz (honorary senior research fellow) w Sydney School of Public Health na uniwersytecie w Sydney, posłużył się uznanym modelem w celu oceny wpływu samodzielnie wykonywanych badań przesiewowych na rozpoznania nowotworu i zgony w ciągu całego życia kobiet. Analizą objęto kobiety z uwzględnieniem lub bez uwzględnienia przyjętego w Australii ograniczenia wieku do powyżej 30 roku życia oraz warunku opóźnienia przesiewowej diagnostyki w kierunku zakażenia HPV o 2 lata lub więcej.

Do góry