ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Nefrologiczne wskazania do cięcia cesarskiego
lek. Alicja Nurczyk1
prof. dr hab. n. med. Beata Naumnik1,2
- Zwiększone ryzyko powikłań położniczych, w tym stanu przedrzucawkowego, u ciężarnych z chorobami nerek
- Planowanie i przebieg ciąży u kobiet z przewlekłą chorobą nerek, po przeszczepieniu nerki i z nefropatią toczniową
- Poród naturalny czy cięcie cesarskie? Rozwiązanie ciąży u kobiet z chorobami nerek
Szacuje się, że 3% ciężarnych w krajach o wysokim dochodzie stanowią pacjentki z przewlekłą chorobą nerek (PChN)1. Przewiduje się, że w najbliższym czasie częstość występowania skojarzenia PChN i ciąży będzie wzrastać. Wiąże się to z planowaniem ciąży w coraz późniejszym wieku oraz z rosnącą współchorobowością i częstością występowania otyłości w populacji ogólnej. Chociaż PChN u większości kobiet nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do reprodukcji, to ryzyko powikłań jest u nich zwiększone. Dotyczy to głównie: stanu przedrzucawkowego, wewnątrzmacicznego ograniczenia wzrastania płodu, porodu przedwczesnego i przyspieszonej utraty czynności nerek u matki. Obecne wytyczne postępowania z ciężarnymi z PChN opierają się na UK Consensus Group on Pregnancy in Renal Disease oraz opiniach ekspertów (siła dowodów klasy C). Ani Kidney Disease Outcomes Quality Initiative (KDOQI), ani National Institute for Health and Care Excellence (NICE) nie opracowały szczegółowych rekomendacji dotyczących postępowania w chorobach nerek u kobiet w ciąży2.
Ciąża u pacjentki z chorobą nerek to wyzwanie wymagające wielodyscyplinarnej opieki medycznej. Wyniki badań ankietowych sugerują, że nefrolodzy zdają sobie sprawę z trudności położniczych u pacjentek z PChN, ale często nie posiadają wystarczającego doświadczenia ani narzędzi koniecznych do radzenia sobie z tymi problemami.
Fizjologiczne zmiany w układzie moczowym w przebiegu ciąży
W przebiegu niepowikłanej ciąży zachodzą zmiany strukturalne i funkcjonalne zarówno w nerkach, jak i drogach moczowych. Długość obu nerek zwiększa się o 1-1,5 cm. Ich objętość wzrasta nawet o 30%, głównie ze względu na zwiększoną liczbę naczyń. W wyniku działania progesteronu i mechanicznego ucisku moczowodów może dojść do poszerzenia miedniczki nerkowej i układu kielichowego, co prowadzi do zastoju 200-300 ml moczu, a to z kolei sprzyja infekcjom i zwiększa ryzyko cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek.
Dochodzi również do poszerzenia naczyń krwionośnych wraz ze zmniejszeniem ogólnoustrojowego oporu naczyniowego, zwiększeniem pojemności minutowej serca i niewielkim spadkiem ciśnienia tętniczego. Jest to spowodowane zmniejszoną reaktywnością naczy...