Obowiązek zachowania tajemnicy lekarskiej dotyczy wszelkich informacji związanych z pacjentem, które zostały uzyskane przez lekarza w związku z wykonywaniem zawodu. W polskim ustawodawstwie kwestia tajemnicy lekarskiej została uregulowana w dość obszerny i szczegółowy sposób, a głównymi aktami normującymi jej zasady są ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz Kodeks etyki lekarskiej.

Tajemnica lekarska została wprowadzona jako termin prawniczy w art. 40 Ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, który głosi: „Lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu”. Z kolei Kodeks etyki lekarskiej w art. 24 stanowi: „Wiadomości o pacjencie i jego otoczeniu uzyskane przez lekarza w związku z wykonywanymi czynnościami zawodowymi są objęte tajemnicą lekarską”. W szczególny sposób obowiązek zachowania tajemnicy sformułowany został w Ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, mianowicie: zgodnie z jej treścią osoby wykonujące czynności wynikające z powoływanej ustawy „są obowiązane do zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym powezmą wiadomość w związku z wykonywaniem tych czynności”.

Zakres przedmiotowy

Zgodnie z powyższymi regulacjami tajemnicą lekarską są objęte nie tylko informacje przekazane lekarzowi bezpośrednio przez pacjenta w trakcie przeprowadzonego z nim wywiadu, lecz także te, które lekarz sam pozyska, np. na podstawie badania przedmiotowego czy wyników testów laboratoryjnych. Tajemnicą objęte są zarówno informacje związane bezpośrednio ze stanem zdrowia pacjenta, jak i wszelkie wiadomości o pacjencie, w których posiadanie lekarz wszedł w związku z wykonywaniem zawodu. Będą to także informacje odnoszące się do życia prywatnego pacjenta, w tym do jego sytuacji rodzinnej.

Przyjmuje się, że tajemnicą lekarską objęte są również wiadomości niezwiązane bezpośrednio ze stanem zdrowia pacjenta, z którymi lekarz zapoznał się w związku z wykonywaniem zawodu, w tym te dotyczące działalności pacjenta czy jego stanu majątkowego. Ugruntowany został także pogląd, że tajemnica zawodowa obejmuje swym zakresem już samą informację na temat tego, czy dana osoba korzysta z pomocy lekarza. Rozciąga się ona na wszelkie dokumenty związane z postawieniem diagnozy lub leczeniem (zaświadczenia, kartoteki etc.), i to niezależnie od miejsca oraz sposobu utrwalenia uzyskanych informacji.