Wirus cytomegalii
Co powinien wiedzieć każdy lekarz?
Ronald Ramus, MD1
Avani Venkatesh2
Christine Isaacs, MD3
- Obraz kliniczny zakażenia CMV u płodów, kobiet w ciąży i noworodków
- Diagnostyka prenatalna w kierunku cytomegalii
- Możliwości profilaktyki i leczenia zakażenia CMV u dorosłych, in utero i u noworodków
Cytomegalowirus (CMV – cytomegalovirus), znany również jako ludzki herpeswirus 5, należy do rodziny Herpesviridae. Przebieg zakażenia CMV może być różny: od bezobjawowego do poważnie wyniszczającej choroby wirusowej. Mimo że CMV jest główną przyczyną wad wrodzonych i opóźnień rozwojowych w Stanach Zjednoczonych (wyprzedza zespół Downa i wady cewy nerwowej), stosunkowo niewiele kobiet wie o CMV i jego możliwym wpływie na ciążę. CMV może zakażać osoby w każdym wieku i każdej płci, często przebiega bezobjawowo. Noworodki z obniżoną odpornością oraz osoby w immunosupresji i kobiety w ciąży są szczególnie narażone na poważne powikłania zakażenia CMV1.
Epidemiologia
Szacuje się, że przeciwciała przeciwko CMV są obecne u 83% populacji ogólnej, 86% kobiet w wieku rozrodczym i 86% dawców krwi lub narządów. Zakażenie CMV jest powszechnym zjawiskiem na całym świecie, a jego częstość występowania zależy od regionu geograficznego i statusu społeczno-ekonomicznego. Wśród kobiet w wieku rozrodczym seroprewalencja CMV IgG na świecie waha się od 45% do 95% (w Europie wynosi 45,6-95,7%; w Japonii 60%, w Ameryce Łacińskiej 58,3-94,5%), z odsetkiem 24-81% w Ameryce Północnej. W krajach o niższych dochodach odnotowuje się wyższe wskaźniki seropozytywności, z 3-krotnie większym obciążeniem infekcją w krajach o niskich i średnich dochodach w porównaniu z krajami o wysokich dochodach2.
Rozbieżności w seroprewalencji CMV w różnych grupach dochodowych przypisuje się ogólnym różnicom w dostępie do opieki zdrowotnej i specyficznym czynnikom ryzyka CMV, które są zgodne z trendami dochodowymi (skład gospodarstwa domowego, zagęszczenie, kontakt z dziećmi)3.
Droga przenoszenia
Wirus cytomegalii jest przenoszony poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi płynami ustrojowymi, takimi jak: ślina, mocz, krew, nasienie, łzy i mleko kobiece. Do zakażenia może dojść drogą wertykalną, poprzez kontakty seksualne (w tym ze śliną), przetaczanie krwi i przeszczepianie narządów. Transmisja wertykalna może odbywać się trzema drogami: wewnątrzmaciczną, w trakcie porodu i po porodzie, przy czym transmisja wewnątrzmaciczna ma największy związek z następstwami neurologicznymi4.
Cytomegalowirus ma złożoną relację z układem odpornościowym. Wirus ten ewoluował, aby rozprzestrzeniać się ogólnoustrojowo i unikać odpowiedzi zapalnej gospodarza. CMV pozostaje w formie utajonej w leukocytach jednojądrzastych, które mogą rozsiewa...