Opis przypadku

66-letnia kobieta została skierowana do operacyjnego leczenia wypadającej macicy. Pacjentka rodziła 4 razy siłami natury. W badaniu ginekologicznym stwierdzono: całkowite wypadanie macicy (IV stopnia w skali Pelvic Organ Prolapse Quantification System [POP-Q] ACP [A – anterior, przedni; C – cervix, szyjka macicy; P – posterior, tylny), macicę prawidłowej wielkości, przydatki obustronnie bez zmian. Pacjentkę zakwalifikowano do zabiegu laparoskopowej amputacji trzonu macicy z bocznym podwieszeniem szyjki macicy oraz plastyki tylnej ściany pochwy.

Opis zabiegu

Po wytworzeniu odmy otrzewnowej wprowadzono optykę laparoskopu, uzyskując klarowny obraz jamy brzusznej. Uwidoczniono trzon macicy prawidłowej wielkości i przydatki obustronnie makroskopowo niezmienione (ryc. 1). Narządy jamy brzusznej dostępne wizualizacji laparoskopowej bez zmian patologicznych. Wprowadzono 3 trokary robocze średnicy 5 mm. Wykonano nadszyjkową amputację trzonu macicy z przydatkami: obustronnie skoagulowano, a następnie przecięto więzadła obłe i lejkowo-miedniczne oraz szerokie macicy; skoagulowano i przecięto naczynia maciczne; otwarto przedni załamek otrzewnej i dotarto do szyjki macicy; trzon macicy odcięto na wysokości cieśni (ryc. 2). Kanał szyjki macicy skoagulowano. Następnie odpreparowano przestrzeń pęcherzowo-pochwową i zsunięto pęcherz moczowy od kikuta szyjki macicy oraz przedniej ściany pochwy. Odpreparowano otrzewną od tylnej ściany pochwy. Wprowadzono siatkę polipropylenową w kształcie litery T (ryc. 3), którą umocowano trzema szwami niewchłanialnymi pojedynczymi do szyjki macicy (ryc. 4). Przytwierdzono beznapięciowo siatkę dodatkowo drugim szwem ciągłym samotrzymającym typu barbed na całej powierzchni krótszego ramienia siatki do przedniej ściany pochwy i szyjki macicy (ryc. 5). Wykonano 2 nacięcia skóry obustronnie w linii pachowej środkowej na wysokości pępka i tunelizację w kierunku szyjki macicy po obu stronach. Przez powstałe tunele przeprowadzono ramiona siatki podotrzewnowo i wyprowadzono ją w okolicy szyjki macicy (ryc. 6-9). Wykonano peritonizację. Więzadła obłe zbliżono szwami pojedynczymi i przyszyto do kikuta szyjki macicy (ryc. 10, 11). Podciągnięto siatkę (ryc. 12), uzyskując korekcję zaburzeń statyki. Nadmiar siatki odcięto, pozostawiając ją beznapięciowo. Macicę morcelowano w endobagu i przesłano do badania histopatologicznego. Przeprowadzono toaletę jamy brzusznej i kontrolę hemostazy. Usunięto trokary oraz optykę laparoskopu. Mocz przez cewnik Foleya spływał czysty.