Szanowne Koleżanki, Szanowni Koledzy!

Niewydolność nerek dotyczy coraz większej grupy chorych. Lekarze wszystkich specjalności powinni być w jakimś zakresie przygotowani do rozpoznania i leczenia chorych z niewydolnością nerek. Dotyczy to przede wszystkim doboru i dawkowania leków u tych chorych tak, aby nie pogłębiać już istniejących zaburzeń. W intensywnej terapii kardiologicznej (ITK) mamy jednak dodatkowo często do czynienia z ostrą przednerkową niewydolnością nerek. Szybko rozpoznana i właściwie leczona może być odwracalna.

Ostra przednerkowa niewydolność nerek u chorych w ITK spowodowana jest najczęściej małym rzutem serca, obniżeniem ciśnienia tętniczego albo odwodnieniem chorego. Zmniejszenie rzutu serca o 15-20% może spowodować obniżenie przepływu krwi przez nerki nawet o 50%. Ocena nawodnienia chorego nie jest prosta. Często w stanach zagrożenia życia konieczne jest monitorowanie ośrodkowego ciśnienia żylnego. Niewystarczające nawodnienie chorego i jednocześnie stosowane z przyczyn kardiologicznych leki odwadniające są częstą przyczyną ostrej przednerkowej niewydolności nerek.

Artykuł dr Marty Załęskiej-Kocięckiej i dr med. Anny Konopki systematyzuje wiedzę na ten temat. Zwracam Państwa uwagę na nowoczesne metody diagnostyki uszkodzenia nerek. NGAL ma wartość szczególną u chorych, u których wykonujemy badania kontrastowe, po których pacjenci bardzo szybko opuszczają szpital bez rozpoznania pokontrastowej niewydolności nerek. Czynniki jatrogenne zawsze muszą być brane pod uwagę w etiologii ostrej niewydolności nerek.

Janina Stępińska