Przypadki ekg

Redaktor działu: dr hab. n. med. Krzysztof Szydło I Katedra i Klinika Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, Katowice

Bloki zatokowo-przedsionkowe

dr hab. n. med. Krzysztof Szydło

I Katedra i Klinika Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, Katowice

Adres korespondencyjny: dr hab. n. med. Krzysztof Szydło, I Katedra i Klinika Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, I Oddział Kardiologii SPSK Nr 7, ul. Ziołowa 47, 40-635 Katowice, e-mail: krzysztofszydlo@gmail.com

Kardiologia po Dyplomie 2015; 14 (1-2): 73-77

Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy!

W ostatnich miesiącach poruszana była tematyka bloków przedsionkowo-komorowych oraz zaburzeń przewodzenia śródkomorowego. Nadeszła pora, chociaż poruszamy się jakby od końca, na zaburzenia funkcji nadawcy rytmu – węzła zatokowo-przedsionkowego (sino-atrial node, węzeł SA). Jest to wrzecionowata struktura zbudowana z dość zróżnicowanych morfologicznie komórek. Położony jest podnasierdziowo w bruździe granicznej, w obszarze między żyłą główną górną i prawym przedsionkiem. Częściej jest unaczyniony przez prawą tętnicę wieńcową (55-60%), rzadziej przez tętnicę okalającą (40-45%). Komórki rozrusznikowe charakteryzują się obecnością prądu If, który jest aktywowany przez hiperpolaryzację błony komórkowej. Jest to bardzo bogato unerwiona struktura zarówno przez włókna cholinergiczne, jak i pozazwojowe włókna adrenergiczne. Aktywacja pierwszych, głównie przez receptor muskarynowy M2, aktywuje kanały potasowe zależne od acetylocholiny i adenozyny, powodując hiperpolaryzację błony komórkowej i, tym samym, zwolnienie spoczynkowej depolaryzacji (ujemny efekt chronotropowy). Pobudzenie receptorów adenergicznych powoduje aktywację kanałów wapniowych CaL oraz kanału If, co prowadzi do przyspieszenia rytmu – efekt chronotropowo dodatni.

Do góry