prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gąsior

Szanowni Państwo,

Koleżanki i Koledzy!

Wakacyjny numer „Kardiologii po Dyplomie” nie przynosi tzw. lżejszego kalibru zagadnień, ale tradycyjnie wypełniony jest treścią, która powinna zainteresować zarówno tych, którzy muszą w tym okresie pracować, jak i odpoczywających na łonie natury.

Uznałem, że kanałopatie zasługują na to, by wskazać je jako główny temat tego numeru z trzech powodów, jakimi są: nadal zbyt mało rozpowszechniona wiedza o tych schorzeniach, częste stwarzanie dużego ryzyka nagłego zgonu (a rozpoznanie może zadecydować o zmianie rokowania) oraz aktualne możliwości diagnostyki genetycznej. Zdarzają się nam pacjenci z utratami przytomności w wywiadzie i udokumentowanymi groźnymi zaburzeniami rytmu, u których nie występują strukturalne choroby serca. Należy wtedy brać pod uwagę możliwość kanałopatii. Przyczyną arytmii mogą być bowiem genetycznie uwarunkowane zaburzenia w budowie i funkcji białek tworzących kanały jonowe, często dziedziczone. Dzięki metodzie tzw. sekwencjonowania następnej generacji, umożliwiającej równoczesne przeszukiwanie wielu genów, zyskaliśmy możliwości wykrycia patogennych mutacji genowych. Artykuł napisany przez doświadczony w tym zagadnieniu zespół specjalistów z Instytutu Kardiologii w Warszawie przynosi dużą porcję aktualnej wiedzy na temat zasad rozpoznawania czterech głównych kanałopatii z zastosowaniem badań genetycznych, a także określa – na podstawie najnowszych wytycznych AHA – wskazania do wykonywania badań genetycznych przy podejrzeniu kanałopatii.

Pozostając przy temacie groźnych arytmii komorowych, zachęcam do przeczytania artykułu kolegów ze Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu na temat burz elektrycznych. Dowiemy się, jak postępować z chorym w takim stanie zagrożenia życia.

Oporna na farmakoterapię przewlekła niewydolność serca może być wynikiem przecieku okołozastawkowego u chorego ze wszczepioną chirurgicznie lub przezcewnikowo zastawką serca. Tym zagadnieniem zajął się prof. Tomasz Hirnle z zespołem z Kliniki Kardiochirurgii z Białegostoku.

W numerze znajdziemy również ciekawe artykuły o zastosowaniu dodatkowych technik obrazowych przed interwencją w bifurkacji tętnic wieńcowych (dr Jacek Jąkała i wsp. z CMUJ z Krakowa), o zastosowaniu kontrastów w badaniach echokardiograficznych (dr Filip Pawliczak i wsp. z UM w Łodzi), terapii skojarzonej w hiperlipidemii (dr Marcin Barylski z UM w Łodzi i prof. Artur Mamcarz z WUM), o preekscytacji (dr hab. Krzysztof Szydło z SUM w Katowicach) i o prawach pacjenta przy zmianie metody leczenia, a także opis przypadku ucznia z nadciśnieniem tętniczym (dr hab. Katarzyna Stolarz-Skrzypek z CMUJ).

Osoby przygotowujące się do egzaminów na pewno chętnie skorzystają z możliwości pogłębienia wiedzy na temat bradyarytmii, którą oferują w swoim artykule dr Michał Kowara i dr hab. Marcin Grabowski z WUM.

Życzę miłego wypoczynku wakacyjnego.