Jednym z ważniejszych wydarzeń podczas Europejskiego Kongresu Niewydolności Serca w Atenach w maju 2019 r. (Heart Failure 2019) było przedstawienie przez prof. Piotra Ponikowskiego raportu, który zawiera aktualizację postępowania klinicznego AD 2019.

Obecnie klinicyści opierają się na „Wytycznych ESC dotyczących diagnostyki i leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności serca w 2016 roku”, które zostały opracowane przez grupę roboczą European Society of Cardiology (ESC) do spraw diagnostyki i leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności serca (HF – heart failure)¹. Biorąc pod uwagę liczbę nowych wyników badań, dostępnych po 2016 r., Heart Failure Association (HFA) ESC uznało za konieczne dokonanie ich przeglądu i wydanie zaleceń dotyczących aktualizacji postępowania klinicznego AD 2019. W przedstawionych zaleceniach, mających charakter konsensusu ekspertów, kluczowe jest stwierdzenie, że HF ma zarówno istotnie zróżnicowaną etiologię oraz liczne fenotypy, jak i wiąże się z różnymi chorobami współistniejącymi. Skłania to do uznania, że HF można leczyć w różny sposób, co otwiera drzwi dla spersonalizowanej opieki nad chorym, dzięki czemu będzie możliwe uzyskanie znacznie lepszych wyników końcowych leczenia. W raporcie przedstawiono też rezultaty wielu badań, a także dokonano klinicznej oceny wpływu nowych leków i terapii, popartego dowodami naukowymi, na poprawę rokowania i jakości życia pacjentów z niewydolnością serca². Wydanie kolejnych wytycznych dotyczących niewydolności serca jest planowane na 2021 r.

W artykule opisano wybrane, zdaniem autorek najważniejsze, zagadnienia przedstawione w uaktualnionych zaleceniach dotyczących leczenia HF. Jednocześnie autorki zachęcają do zapoznania się z treścią całego dokumentu2.