Wytyczne

Diagnostyka obrazowa w przewlekłych zespołach wieńcowych w świetle aktualnych wytycznych ESC

lek. Monika Starzak1
lek. Monika Matla2
 lek. Andrzej Kubicius3
dr hab. n. med. Maciej Haberka, prof. SUM2

1Oddział Kardiologii, Szpital Miejski nr 4 w Gliwicach

2Katedra i Klinika Kardiologii, Wydział Nauk o Zdrowiu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

3Oddział Kardiologii w Cieszynie, Górnośląskie Centrum Medyczne im. prof. Leszka Gieca Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

Adres do korespondencji:

lek. Monika Starzak

Oddział Kardiologii, Szpital Miejski nr 4 w Gliwicach

ul. Tadeusza Kościuszki 29, 44-100 Gliwice

e-mail: ipl.m.starzak@gmail.com

  • W artykule omówiono zalecenia dotyczące diagnostyki obrazowej u chorych z przewlekłą chorobą wieńcową zawarte w wytycznych wydanych przez European Society of Cardiology w 2019 r. dotyczących diagnostyki i postępowania w przewlekłych zespołach wieńcowych

Diagnostyka obrazowa w przewlekłych zespołach wieńcowych obejmuje badania spoczynkowe i obciążeniowe, testy nieinwazyjne oraz inwazyjne. Odpowiednia ocena kliniczna pacjenta, lokalne doświadczenie oraz dostępność testu wpływają na dobór optymalnego badania.

Według aktualnych wytycznych przewlekłe zespoły wieńcowe podzielono na 6 podkategorii prezentujących najczęstsze postaci kliniczne choroby1:

  • stabilna dławica bądź duszność i podejrzenie choroby wieńcowej
  • pierwszy incydent dekompensacji niewydolności krążenia lub obniżenie funkcji skurczowej lewej komory
  • niedawna rewaskularyzacja lub stabilne objawy rok po ostry zespole wieńcowym
  • stan po roku od rozpoznania choroby wieńcowej lub rewaskularyzacji
  • dławica piersiowa i podejrzenie wazospastycznego wariantu choroby wieńcowej lub choroby mikrokrążenia
  • bezobjawowa choroba wieńcowa.

Pacjent z dławicą piersiową i/lub dusznością oraz podejrzeniem choroby wieńcowej

Aktualne wytyczne zalecają kilkuetapowe podejście do wstępnego procesu diagnostycznego u pacjentów z objawami i z podejrzeniem choroby wieńcowej (ryc. 1)1.

Badanie echokardiograficzne

Spoczynkowe przezklatkowe badanie echokardiograficzne jest zalecane u wszystkich pacjentów z objawami w celu wykluczenia innych przyczyn dławicy piersiowej (m.in. wad zastawkowych, niewydolności serca, kardiomiopatii), oceny funkcji skurczowej lewej komory dla stratyfikacji ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych, zbadania odcinkowych zaburzeń kurczliwości sugerujących chorobę wieńcową oraz oceny funkcji rozkurczowej (klasa I, poziom dowodów B).

Frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF – left ventricular ejection fraction) w przewlekłych zespołach wieńcowych często jest prawidłowa (LVEF ≥50%). Obniżenie funkcji skurczowej lewej komory i odcinkowe zaburzenia kurczliwości w zakresie unaczynienia poszczególnych tętnic wieńcowych zwiększają prawdopodobieństwo choroby wieńcowej. Technika śledzenia markerów akustycznych (STE – speckle-tracking echocardiography) z oceną globalnego skurczowego odkształcenia podłużnego (GLPS – global longitudinal peak strain) stanowi dodatkowy parametr w ocenie funkcji skurczowej lewej komory i wykrywaniu wczesnych zaburzeń kurczliwości2. Największą wartość diagnostyczną ma u chorych z LVEF >35%. Wczesnym markerem niedokrwiennego uszkodzenia mięśnia sercowego jest również dysfunkcja rozkurczowa3. W celu lepszego uwidocznienia zarysu wsierdzia, w przypadku suboptymalnej jakości obrazowania dwóch lub więcej segmentów ściany serca, możemy zastosować ultrasonograficzne środki kontrastowe. Obecnie wykorzystuje się słabo rozpuszczalne w osoczu mikropęcherzyki gazów, zabezpieczone powłoką z albumin, lipidów lub surfaktantu, podawane do żyły obwodowej, które umożliwiają wizualizację jam lewego serca.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Pacjent z dławicą piersiową i/lub dusznością oraz podejrzeniem choroby wieńcowej

Aktualne wytyczne zalecają kilkuetapowe podejście do wstępnego procesu diagnostycznego u pacjentów z objawami i z podejrzeniem choroby wieńcowej (ryc. 1)1.

Ocena ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych

U wszystkich chorych z objawami diagnozowanych w kierunku choroby wieńcowej należy ocenić ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych. Preferowana jest ocena oparta na wynikach [...]

Pacjent z pierwszym incydentem dekompensacji niewydolności krążenia lub LVEF <50%

Najczęstszą przyczyną niewydolności serca w Europie jest choroba wieńcowa9. Podstawowym badaniem diagnostycznym w tej grupie chorych jest spoczynkowe przezklatkowe badanie echokardiograficzne. [...]

Pacjent z rozpoznanym przewlekłym zespołem wieńcowym

Rekomenduje się okresową kontrolę kardiologiczną i ocenę ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych u chorych z rozpoznanym przewlekłym zespołem wieńcowym (klasa I, poziom dowodów [...]

Pacjent z dławicą piersiową bez istotnych zmian w nasierdziowych tętnicach wieńcowych

W praktyce klinicznej u części chorych z dławicą piersiową w wywiadzie i cechami niedokrwienia mięśnia sercowego w nieinwazyjnych testach czynnościowych nie [...]

Pacjent bez objawów choroby wieńcowej – badania przesiewowe

Podstawą postępowania w zakresie profilaktyki chorób układu krążenia jest ocena ryzyka sercowo-naczyniowego. U osób bez objawów po 40 roku życia, bez [...]

Podsumowanie

Aktualne wytyczne podkreślają rolę testów obrazowych w diagnostyce choroby wieńcowej.
Do góry