Wszczepialne kardiowertery-defibrylatory (ICD – implantable cardioverter-defibrillator) to urządzenia pozwalające zapobiegać nagłym zgonom sercowym w przebiegu arytmii komorowej. Wśród wysokoenergetycznych urządzeń wszczepialnych można wyróżnić tradycyjne układy przezżylne, a także podskórne czy pozanaczyniowe kardiowertery-defibrylatory. Proces optymalnej kwalifikacji pacjenta do wszczepienia ICD powinien obejmować analizę obrazu klinicznego, wszystkich dostępnych funkcji urządzenia oraz potencjalnego ryzyka powikłań związanych z implantacją wybranego układu.

Kardiologiczne urządzenia wszczepialne z funkcją terapii wysokoenergetycznej

Przezżylny kardiowerter-defibrylator (TV-ICD – transvenous implantable cardioverter-defibrillator) to kardiologiczne urządzenie wszczepialne o ugruntowanej od lat, mocnej pozycji w standardach leczenia pacjentów zagrożonych wystąpieniem nagłej śmierci sercowej. Zarówno w prewencji pierwotnej, jak i wtórnej implantacja TV-ICD stanowi zabieg o wysokiej klasie zaleceń, zmniejszający znacznie ryzyko wystąpienia nagłego zgonu sercowego, a także śmiertelność ogólną¹. Wśród zalet TV-ICD wymienia się m.in. możliwość permanentnej stymulacji mięśnia sercowego oraz dostarczanie tzw. stymulacji antytachyarytmicznej (ATP – antitachycardia pacing), służącej przerywaniu częstoskurczów komorowych i jednocześnie zmniejszeniu ilości bardzo bolesnych terapii wysokoenergetycznych. Dane z literatury medycznej wskazują, że możliwość zastosowania ATP redukuje liczbę wyładowań nawet o 52% w wybranych populacjach pacjentów².

Mimo udokumentowanych wieloma badaniami korzyści płynących z implantacji TV-ICD należy pamiętać o ryzyku powikłań, które mogą wystąpić w trakcie zabiegu, w okresie okołooperacyjnym oraz w obserwacji odległej. Do istotnych powikłań zalicza się te związane z obecnością elektrod w układzie sercowo-naczyniowym oraz z procesem ich wprowadzania do jam serca przez układ naczyń żylnych – są to m.in. perforacja mięśnia sercowego, odma opłucnowa, uszkodzenia elektrody spowodowane urazem mechanicznym, odelektrodowe zapalenie wsierdzia, zakrzepica czy niedrożność naczyń.

Z uwagi na wspomniane wyżej potencjalne ryzyko wynikające z obecności elektrod endokawitarnych oraz w obliczu możliwych przeciwwskazań do implantacji konwencjonalnego układu przezżylnego (np. brak dostępu naczyniowego, przebyta infekcja związana z...