Cięcie cesarskie jest jedną z najczęstszych operacji wykonywanych na świecie i jednocześnie najczęstsze jej powikłanie stanowi nieprawidłowe gojenie rany. Infekcje i rozejścia rany rzadko wiążą się z poważnymi następstwami zdrowotnymi, jednak te powikłania pogarszają satysfakcję pacjentek z powodu zwiększonego bólu, ograniczonego kontaktu z nowo narodzonym dzieckiem, przedłużonej hospitalizacji i rekonwalescencji pooperacyjnej, nierzadko konieczności ponownego przyjęcia do szpitala i gorszego odległego efektu kosmetycznego.

Wybór konkretnej techniki zamykania nacięcia skóry może mieć znaczenie dla jej gojenia oraz rodzaju i częstości powikłań tego procesu. Zagadnienie to oceniono w najnowszej metaanalizie 12 randomizowanych badań klinicznych obejmującej 3112 kobiet po cięciu cesarskim. Analizowano powikłania gojenia skóry zamykanej monofilamentowymi szwami wchłanialnymi lub metalowymi staplerami. Pierwotnymi punktami końcowymi były infekcje i rozejście rany, krwiaki, ziarnina i powtórne hospitalizacje z tego powodu, zaś wtórnymi nasilenie bólu w chwili wypisu ze szpitala, satysfakcja pacjentki i efekt kosmetyczny po dwóch miesiącach od zabiegu oraz czas trwania zabiegu operacyjnego zależnie od tego, czy używano szwów, czy staplerów. Pierwotne punkty końcowe badano również pod względem otyłości lub jej braku u operowanych kobiet.

Metaanaliza wykazała znaczącą korzystną przewagę szwów nad metalowymi staplerami. Zszycie skóry szwami wiąże się z mniejszym ryzykiem powikłań gojenia niezależnie od tego, czy operowana ciężarna jest otyła, czy nieotyła (u otyłych ryzyko mniejsze o 49 proc., u nieotyłych o 62 proc.). Lepsze gojenie w dużej mierze jest wynikiem 71-proc. zmniejszenia częstości rozejścia rany szytej za pomocą szwów. Jedyną zmienną, która faworyzuje staplery w porównaniu ze szwami, jest czas operacji krótszy o 7,2 minuty w przypadku stosowania staplerów.

Analiza wtórnych punktów końcowych nie wykazała znamiennych różnic między dwiema porównywanymi technikami.

Komentarz

Cytowana metaanaliza jest pierwszą, w której poza powikłaniami gojenia rany oceniono również satysfakcję pacjentek, efekt kosmetyczny rany i czas trwania zabiegu operacyjnego u ponad 3 tys. kobiet po cięciu cesarskim. Uzyskane wyniki stwarzają podstawę do rekomendowania szwów do zamykania ran po cięciu cesarskim wykonanym z cięcia poprzecznego. Mała liczba badań (dwa) poświęconych cięciom cesarskim w linii pośrodkowej ciała nie pozwala odnosić powyższej rekomendacji do tej grupy operowanych.