Trądzik różowaty jest zapalną chorobą skóry, która rozwija się najczęściej u kobiet między 20. a 40. r.ż. Częstość występowania u osób rasy białej wynosi ok. 10 proc. Charakteryzuje się nawracającym rumieniem, głównie w obrębie policzków i nosa, na dalszym etapie choroby grudkami, krostkami i teleangiektazjami, a w bardzo zaawansowanej postaci rhinophymą. Niedawne badanie (Chang i wsp. J Invest Dermatol 2015) wykazało, że te same loci w genomie, które odpowiadają za trądzik różowaty, mają związek z patogenezą cukrzycy typu 1 (DM1) i celiakii. Przesłanki genetyczne, a także badania wskazujące na częstsze współwystępowanie DM1 i celiakii z innymi chorobami autoimmunologicznymi, np. RZS i stwardnieniem rozsianym (SM), uzasadniały sprawdzenie, czy także trądzik różowaty koreluje z rozwojem tych chorób.

W przeprowadzonym w Danii populacyjnym badaniu kliniczno-kontrolnym wzięło udział 6759 pacjentów (kobiety stanowiły 63,2 proc., mężczyźni 36,8 proc.) z trądzikiem różowatym. Grupa kontrolna, dopasowana do grupy badanej pod względem wieku i płci to 33 795 osób. W obliczeniach statystycznych uwzględniono palenie papierosów i status socjoekonomiczny badanych. Pacjenci z trądzikiem różowatym mieli znacząco podwyższone skorygowane współczynniki ryzyka DM1 (OR 2,59; 95% CI 1,41-4,73), celiakii (OR 2,03; 95% CI 1,35-3,07), stwardnienia rozsianego (OR 1,65; 95% CI 1,20-2,28) i reumatoidalnego zapalenia stawów (OR 2,14; 95% CI 1,82-2,52). Po wykluczeniu z analizy pacjentów z SLE i DLE zależności te pozostały istotne statystycznie. Korelacje były znaczące w przypadku kobiet w odniesieniu do wszystkich rozpatrywanych chorób autoimmunologicznych, u mężczyzn tylko dla RZS. W dodatkowej analizie nie stwierdzono podwyższonego ryzyka raka jelita grubego u pacjentów z trądzikiem różowatym (OR 1,06; 95% CI 0,82-1,38).

Komentarz

Badanie potwierdziło wyniki niedawnych badań asocjacyjnych całego genomu. Jego słabymi stronami, na które wskazali autorzy, były niemożność utworzenia podgrup o różnym stopniu nasilenia trądziku różowatego, a także obserwacyjny model uniemożliwiający uwzględnienie licznych czynników środowiskowych mogących wpłynąć na wyniki. Jednakże zidentyfikowanie związków z chorobami autoimmunologicznymi istotnie poszerza praktyczną wiedzę o trądziku różowatym. Ważne byłoby ustalenie wspólnych czynników ryzyka analizowanych schorzeń w toku dalszych badań.