W jednym z ostatnich numerów „Journal of Affective Disorders” opublikowano wyniki systematycznego przeglądu dotyczącego częstości występowania bezdechu sennego u pacjentów z poważnymi chorobami psychicznymi.

Na wstępie autorzy przypominają, że bezdech senny może być przyczyną wielu problemów somatycznych, a także przedwczesnej umieralności. Osoby z poważnymi chorobami psychicznymi (określenie to odnosi się do chorych z nawracającą depresją, chorobą afektywną dwubiegunową oraz schizofrenią) są w większym stopniu obciążone takimi problemami zdrowotnymi jak otyłość, cukrzyca i zespół metaboliczny, stąd też można się u nich spodziewać większego ryzyka występowania bezdechu sennego. Celem przeglądu było ustalenie rzeczywistej częstości występowania bezdechu sennego we wspomnianej grupie pacjentów. Autorzy wstępnie znaleźli 2215 publikacji, z których ostatecznie zakwalifikowali do przeglądu dwanaście (!). Prace te dotyczyły łącznie 570 121 pacjentów z poważnymi chorobami psychicznymi.

Podzielono ich na leczonych w warunkach szpitalnych oraz tych, którzy nie byli leczeni szpitalnie. W grupie osób leczonych szpitalnie częstość występowania bezdechu sennego wynosiła 25,7 proc. i była największa w grupie osób z nawracającymi zaburzeniami depresyjnymi (35,6 proc.). W grupie osób z chorobą afektywną dwubiegunową bezdech senny występował u 24,5 proc. pacjentów, a w grupie chorych na schizofrenię u 15,4 proc. W grupie pacjentów, którzy nie byli leczeni szpitalnie, częstość bezdechu sennego była nieco mniejsza – 10,7 proc., także największa u osób z nawracającą depresją (19,8 proc.).

Komentarz

Przedstawione wyniki jednoznacznie wskazują, że bezdech senny jest zaburzeniem występującym niezwykle często u osób chorych psychicznie. Co więcej, wyraźnie pogarsza on wyniki leczenia podstawowej choroby psychicznej. W ostatnich latach przynajmniej kilka razy obserwowałem zdecydowaną poprawę wyników leczenia u pacjentów z lekooporną chorobą afektywną dwubiegunową po rozpoznaniu bezdechu sennego i wdrożeniu odpowiedniego leczenia. Jego diagnostyka wymaga przeprowadzenia polisomnografii, ale obecnie badanie to jest dostępne, a jego przeprowadzenie, nawet u osoby z aktywnymi objawami psychotycznymi, zwykle nie jest trudne. Poszerzenie diagnostyki o polisomnografię należy rozważyć w każdym przypadku choroby psychicznej opornej na standardowe leczenie.