Nowości

Dermatologia: Żyją dłużej z rakiem podstawnokomórkowym

Lek. med. Paweł Traczewski

Dłuższy przeciętny okres życia tych pacjentów może być związany z większą dbałością o zdrowie i korzystną zmianą stylu życia po postawieniu diagnozy.

Nowotwory skóry najczęściej należą do grupy nieczerniakowych (non-melanoma skin cancers – NMSC). Należą do niej rak podstawnokomórkowy (BCC; ok. 85 proc. wszystkich NMSC), rak kolczystokomórkowy (SCC; ok. 15 proc.) i stanowiące mniej niż 1 proc. mięsak, rak gruczołowy i rak z komórek Merkla. Mimo że NMSC występują powszechnie, brak dokładnych danych na temat przewidywanego czasu życia pacjentów z tymi nowotworami. Problem ten podjęli w swoim badaniu naukowcy z ośrodków w Niemczech.

W badaniu wykorzystano dane z niemieckich rejestrów obejmujące 33 mln mieszkańców. Zidentyfikowano 459 640 pacjentów powyżej 15. r.ż., u których w latach 1997-2011 zdiagnozowano NMSC. Podstawowym celem badania było określenie bezwzględnej i względnej (w odniesieniu do populacji ogólnej) przeżywalności. Dokonano także dodatkowych analiz w podgrupach zależnych od wieku chorych (< 45, 45-59, 60-74, 75-89, ≥ 90 lat), lokalizacji nowotworu (wargi, powieka, ucho zewnętrzne, twarz, owłosiona skóra głowy, tułów, kończyny górna i dolna, biodro, więcej niż jedna okolica) i jego zaawansowania. Bezwzględna i względna pięcioletnia przeżywalność wyniosły odpowiednio 87,1 proc. i 102,9 proc. u pacjentów z BCC, 77,6 proc. i 93 proc. – z SCC, 82,1 proc. i 96 proc. – z mięsakiem, 71,4 proc. i 85,7 proc. – z rakiem gruczołowym, 60 proc. i 70,7 proc. – z rakiem z komórek Merkla. Starszy wiek, płeć męska (z wyjątkiem mięsaków) i zaawansowane stadium nowotworu były związane z niższą przeżywalnością. Niektóre lokalizacje w poszczególnych podgrupach także korelowały z niższą przeżywalnością: wargi i ucho zewnętrzne u pacjentów z BCC oraz ucho zewnętrzne, tułów i skóra owłosiona głowy u pacjentów z BCC.

Komentarz

Opisane badanie jest pierwszym, w którym na tak dużej grupie badanych dokonano wszechstronnej oceny przeżywalności u osób z nieczerniakowymi nowotworami skóry. Uzyskane wyniki mogą być przydatne w praktyce klinicznej, a nawet w planowaniu polityki zdrowotnej. Szczególną uwagę zwracają wykazane w badaniu podwyższone pięcio- (102,9 proc.) i dziesięcioletnie (105,9 proc.) względne przeżywalności u pacjentów z BCC. Autorzy badania wskazują ponadto na rolę ekspozycji na słońce, np. w czasie wakacji, w etiologii BCC – chorzy ci mogą mieć wyższy niż w populacji ogólnej status socjoekonomiczny.

Do góry