Gdy osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą we własnym lokum, dochodzi do styku jej interesów prywatnych i firmowych. Dlatego jeżeli lekarz podejmie taką decyzję, powinien szczególnie zadbać o wyodrębnienie wydatków związanych z funkcjonowaniem działalności, które będzie mógł rozliczyć w firmowych kosztach podatkowych. Wydatki na cele prywatne są bowiem z tej kategorii wyłączone.

Wartość wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem gabinetu znajdującego się w miejscu zamieszkania, czyli koszty tzw. mediów (gazu, prądu, ogrzewania, wywozu śmieci, wody, ścieków), lekarz powinien określić sam na podstawie udokumentowanych wydatków ponoszonych na ten cel. Najczęściej stosowanym w takim przypadku sposobem wyliczenia należnej części opłat związanej z działalnością jest ustalenie jej za pomocą współczynnika udziału powierzchni przeznaczonej na prowadzenie działalności w ogólnej powierzchni budynku czy lokalu. Trzeba jednak podkreślić, że ten sposób rozliczania opłat jest właściwy, gdy działalność nie wymaga zwiększonego zużycia np. prądu czy wody.

Przykład. Laryngolog ma gabinet w swoim domu jednorodzinnym. Powierzchnia całego domu wynosi 320 m², z czego na działalność wykorzystywane są dwa pokoje, przedpokój i toaleta o łącznej powierzchni 84 m². Miesięczne opłaty za ogrzewanie budynku oraz wodę wynoszą 540 zł.

Wyliczenia kwoty zaliczanej do kosztów działalności lekarz powinien dokonać następująco:

a. Powierzchnia domu ogółem: 320 m².

b. Powierzchnia przeznaczona na działalność gospodarczą: 84 m².

c. Udział procentowy powierzchni wykorzystywanej w działalności (b : a × 100), czyli 84 m² : 320 m² × 100 proc. = 26,25 proc.

d. Miesięczne opłaty za ogrzewanie i wodę: 540 zł.

e. Kwota podlegająca zaliczeniu do kosztów podatkowych (d × c), czyli 540 zł × 26,25 proc. = 141,75 zł.