Ryzyko trwałych uszkodzeń narządowych w toczniu rumieniowatym układowym u chorych, którzy nigdy nie byli narażeni na ekspozycję na dym tytoniowy, było o 22 proc. mniejsze w porównaniu z tymi, którzy wdychali dym tytoniowy.

Obecnie dzięki znacznemu postępowi terapeutycznemu przeżywalność chorych na toczeń rumieniowaty układowy istotnie się wydłużyła. Wzrosło zatem znaczenie czynników kumulujących się, wpływających na powstanie trwałych uszkodzeń narządowych u chorych na TRU.

Celem projektu badawczego była ocena wpływu obecnego lub w wywiadzie palenia tytoniu zarówno czynnego, jak i biernego na występowanie trwałych uszkodzeń narządowych ocenianych według indeksu trwałych uszkodzeń dla TRU znanych pod nazwą SLICC/ACR Damage Index. Autorzy włączyli do badania 105 chorych na TRU (96 proc. stanowiły kobiety) w średnim wieku 40,7 roku ± 11,4 roku. Średni okres następowej obserwacji wynosił 8,98 roku. 74 pacjentów uzyskało 1-10 punktów w skali SLICC/ACR, a 31 – 0 punktów. Stwierdzono znamienną różnicę (P = 0,02 chi² test) pomiędzy chorymi narażonymi obecnie lub w przeszłości na ekspozycję dymu tytoniowego a chorymi, którzy nigdy nie byli czynnymi lub biernymi palaczami. Ryzyko progresji trwałych uszkodzeń narządowych > 0 punktów według indeksu SLICC/ACR u chorych, którzy nigdy nie byli narażeni na ekspozycję na dym tytoniowy, było o 22 proc. relatywnie mniejsze w porównaniu z tymi, którzy kiedykolwiek wdychali dym tytoniowy.

Autorzy przewertowali system Medline i znaleźli jedynie kilka prac poświęconych temu tematowi, który wymaga w przyszłości bardziej szczegółowych opracowań.