Neurologia

Jak zdiagnozować niedobory magnezu?

O hipo- i hipermagnezemii oraz o tym, kogo te stany mogą dotyczyć,z prof. nadzw. dr hab. med. Haliną Sienkiewicz-Jarosz z I Kliniki Neurologicznej Instytutu Psychiatriii Neurologii w Warszawie rozmawia Ryszard Sterczyński

MT: Jak często występują niedobory magnezu?


Prof. Halina Sienkiewicz-Jarosz:
Na wstępie warto się zastanowić, co oznacza niedobór tego pierwiastka. Manifestuje się on obniżeniem jego stężenia we krwi. Jednak zazwyczaj potocznie mylimy niedobór i niedostateczną podaż. Ta ostatnia zdarza się zdecydowanie częściej. Według WHO niedostateczna podaż dotyczy ponad 75 proc. populacji USA. Podobną tendencję obserwuje się w innych krajach uprzemysłowionych. Problem wynika ze zmiany zwyczajów dietetycznych na rzecz łatwych do przygotowania pokarmów wysoko przetworzonych, które zwykle zawierają duże ilości fosforanów. Niedobór magnezu w rozumieniu medycznym jest częsty w pewnych populacjach. Na przykład w populacji ogólnej będzie to około 2 proc., ale wśród osób chorujących na cukrzycę – 25 proc., a z kolei wśród osób nadużywających alkoholu aż 30-80 proc. Badania z Mayo Clinic pokazały, że 20 proc. osób hospitalizowanych ma obniżony poziom magnezu we krwi, a na oddziałach intensywnej terapii odsetek ten sięga nawet 60-80 proc. (Cheungpasitporn i wsp., 2015).


MT: Kto jest najbardziej podatny na wystąpienie niedoboru magnezu?


H.S.-J.:
Wszyscy, którzy przewlekle spożywają w diecie za mało magnezu. Szczególnie zagrożone są osoby narażone na stres, które prowadzą niehigieniczny tryb życia: mało śpią, piją dużo kawy, nadużywają napojów energetycznych z dużą dawką kofeiny, jedzą przetworzoną żywność, nadużywają alkoholu. Podatne na niedobór magnezu są też osoby przyjmujące pewne grupy leków. Najistotniejsze jednak jest to, że znacznie zmniejszyła się podaż magnezu w diecie. Przez ostatnie 100 lat spadła z około500 mg do poniżej 300 mg na dobę, a jest to niezbędne minimum. Stąd zjawisko niedoboru tego pierwiastka.


MT: Dlaczego tak trudno zdiagnozować niedobory magnezu?


H.S.-J.:
Musimy pamiętać, że magnez jest jonem wewnątrzkomórkowym, jego główny rezerwuar stanowią kości (około 50-55 proc.) i tkanki miękkie (47 proc.), a jedynie ok. 2 proc.całkowitej puli krąży we krwi. Dlatego jawny niedobór z obniżonym stężeniem we krwi stwierdza się dość późno. Objawy hipomagnezemii mogą niejako wyprzedzać pojawienie się nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych, zwłaszcza że niektóre wynikają z obniżonego stężenia magnezu zjonizowanego, a ten nie zawsze badamy.


MT: Czym przejawia się brak tego pierwiastka i do jakich problemów zdrowotnych może dojść w wyniku jego niedoborów?


H.S.-J.:
Niedobory magnezu mogą manifestować się w różny sposób. Jednymi z pierwszych objawów mogą być gorsza tolerancja stresu, nieuzasadniony niepokój czy bezsenność.

Do góry