Virginia Apgar (ryc. 1) jest jedną z pierwszych adeptek medycyny, które zajęły się anestezjologią, a do historii tej dziedziny przeszła jako autorka prostej i niezawodnej skali oceny parametrów życiowych noworodków. Skala Apgar jest wykorzystywana do dzisiaj w celu wyłaniania dzieci zagrożonych niedotlenieniem, które w pierwszych godzinach życia potrzebują szczególnego nadzoru i obserwacji.

Można powiedzieć, że Virginia Apgar była cichą bohaterką swojej epoki, a historia jej życia mogłaby posłużyć za scenariusz filmowy.

Urodziła się w 1909 roku w New Jersey, w rodzinie domorosłego wynalazcy i naukowca. Jej starszy brat zmarł w dzieciństwie z powodu powikłań gruźlicy, drugi z trójki rodzeństwa całe życie był przewlekle chory. Ze wspomnień młodej lekarki wynika, że dom był pełen energii, a życie rodzinne przynosiło ciągłe wyzwania. Ten specyficzny klimat rodzinny miał ją ukształtować na przyszłość. Nauczyciele i znajomi opisywali ją jako gotową do wyzwań, zawsze w ruchu, zawsze w pełni zaangażowaną. Na studiach zoologicznych na Mount Holyoke College, które ukończyła w 1929 roku, była nie tylko jedną z najlepszych uczennic, współredaktorką gazetki studenckiej, członkinią kilku drużyn sportowych, lecz także uczestniczką przedstawień teatralnych oraz wiolonczelistką w szkolnej orkiestrze. Tymczasem Stany Zjednoczone wchodziły w kryzys gospodarczy, trudną zaś sytuację materialną rodziny pogorszyły krach giełdowy i recesja.

Virginia poprawiała słaby stan finansów, chwytając się wszelkich zajęć, np. dorabiała, łapiąc dzikie koty na potrzeby laboratorium zoologicznego. Marzyła jednocześnie, aby kontynuować naukę i zostać lekarką. Już w październiku 1929 roku, zanim ogł...