Marianna P. (dane zmienione) była pacjentką Szpitala Wojewódzkiego w Sieradzu. Około godz. 6.00 rano 9 lipca 2014 roku udała się do łazienki. Tam poślizgnęła się na mokrej posadzce i upadła, doznając złamania nasady dalszej prawej kości ramiennej oraz złamania lewego przedramienia. Tyle fakty.

Przed sądem 81-letnia kobieta zażądała odszkodowania w wysokości 170 zł za koszty leczenia u ortopedy i rehabilitację.

Ubezpieczyciel szpitala nie uznał roszczenia. Stał na stanowisku, że pomiędzy zachowaniem placówki, a szkodą, której doznała pacjentka, nie ma związku przyczynowego.

Z ceratą w tle

Sąd Rejonowy w Sieradzu ustalił, że w łazience, gdzie upadła pacjentka, obok sedesu zamontowany był prysznic z zasłoną z ceraty. Woda z natrysku spływała bezpośrednio na posadzkę, w której była zamontowana kratka ściekowa. Zasłona prysznicowa nie przylegała bezpośrednio do podłogi. Kiedy więc pacjenci korzystali z natrysku, woda z prysznica spływała po zasłonie, a jej nadmiar wypływał na podłogę. W pomieszczeniu postawiono mop, by pacjenci mogli posprzątać zalaną posadzkę. Mimo to zdarzało się, że na podłodze zalegała woda, a nawet wylewała się na szpitalny korytarz.