W marcu 2017 roku do Prokuratury Rejonowej w miej-scowości K. zgłosił się młody mężczyzna w celu złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Jak twierdził, jego zdrowie i życie zostały narażone w związku z błędnym postępowaniem lekarzy, którzy nie rozpoznali u niego boreliozy, a próbowali wmówić mu chorobę psychiczną.

Zeznał, że problemy ze zdrowiem rozpoczęły się przed dwoma laty, kiedy podczas wykonywania pracy biurowej wystąpiły u niego silne zawroty głowy, następnie dołączyło się mrowienie i pieczenie całego ciała, wrażenie otępienia, świąd małżowin usznych, uderzenia gorąca, uczucie kołatania serca, duszności, nudności i nieostre widzenie. Takie objawy utrzymywały się przez kilka dni, po czym przejściowo ustąpiły, by następnie powrócić ze wzmożoną siłą.

Od tamtej pory, jak twierdził, cierpiał na bezsenność, wszystko go bolało, odczuwał ciągły lęk o zdrowie, nie był w stanie wykonywać czynności dnia codziennego, tym bardziej pracować. Z tego powodu opuściła go żona, znajomi nie chcieli utrzymywać z nim kontaktów.

Wędrówka z dolegliwościami

Początkowo pomocy poszukiwał u zaprzyjaźnionego lekarza rodzinnego, w nocnej i świątecznej opiece medycznej, regularnie zgłaszał się także na szpitalne oddziały ratunkowe. Do interwencji lekarskich dochodziło co najmniej raz w tygodniu. Dolegliwości, które podawał, były bardzo różne, był wielokrotnie diagnozowany w kierunku ostrego zespołu wieńcowego, innym razem zatorowości płucnej, udaru mózgu, ostrego brzucha. Miał wykonywane liczne badania dodatkowe (w tym kilkadziesiąt obrazowych), które nigdy nie potwierdziły podejrzewanych schorzeń. Otrzymywał leczenie objawowe – leki uspokajające, przeciwko zawrotom głowy, przeciwbólowe, obniżające ciśnienie, płyny nawadniające, zwykle z krótkotrwałym efektem.

Pewnego dnia, po kilku miesiącach odczuwania dolegliwości, zgłosił się bez skierowania na neurologiczną izbę przyjęć, z powodu zaburzeń równowagi, nagłego pogorszenia widzenia, światłowstrętu, szumu w uszach, silnego bólu głowy, osłabienia siły mi...