Dotychczas metodę tę stosowano w chirurgii onkologicznej, testując jakość zespoleń jelitowych, ale w chirurgii głowy i szyi wykorzystano ją w Polsce dopiero teraz, po raz pierwszy. Operacja odbyła się pod koniec 2020 r. pod kierunkiem dr. hab. n. med. Pawła Golusińskiego, specjalisty otorynolaryngologii, a także chirurga głowy i szyi. W skład zespołu weszli: lek. Sebastian Kamiński, lek. Łukasz Kozłowski, lek. Barbara Weiss oraz anestezjolog lek. Joanna Sulikowska-Pankiewicz.

Nową metodę zastosowano podczas zabiegu usunięcia zaawansowanego raka, który obejmował okolice dna jamy ustnej i języka oraz naciekał żuchwę.

– Pacjent miał 63 lata i zgłosił się z powodu zaawansowanego raka płaskonabłonkowego jamy ustnej. Guz naciekał język, dno jamy ustnej oraz obejmował częściowo kość żuchwy. W przypadku raków jamy ustnej, leczeniem z wyboru jest leczenie chirurgiczne z następczą radioterapią uzupełniającą. Z uwagi na rozległość resekcji konieczne jest w takich sytuacjach jednoczesne wykonanie rekonstrukcji ubytku pozwalające na odtworzenie ciągłości tkanek oraz, w tym wypadku, odtworzenie funkcji mowy i połykania – opowiada w rozmowie z „Medical Tribune” prof. Paweł Golusiński.

W trakcie operacji guz wraz z fragmentem kości został w całości usunięty. Do rekonstrukcji tej części ciała zastosowano wolny płat skórno-powięziowy pobrany z przedramienia pacjenta. Następnie płat został implantowany w miejsce ubytku w jamie ustnej, a unaczyniające go naczynia krwionośne zespolono z naczyniami krwionośnymi w obrębie szyi.