Medycyna sportowa
Jak przyspieszyć powrót do sprawności po urazie bądź zabiegu ortopedycznym stawu kolanowego
W przypadku doznania przez pacjenta urazu sprawą pierwszoplanową jest zaopatrzenie danej kontuzji, tak aby umożliwić organizmowi optymalne warunki do gojenia. W zależności od rodzaju obrażenia lekarz może zaproponować leczenie zachowawcze bądź operacyjne. Jeśli możliwe jest leczenie danego urazu zarówno zachowawcze, jak i operacyjne, przewaga postępowania operacyjnego polega na możliwości znacznie szybszego rozpoczęcia rehabilitacji i aktywowania uszkodzonej części ciała.
Ma to ogromne znaczenie szczególnie w przypadku leczenia zawodowych sportowców. Nie zawsze jednak szybsze podjęcie interwencji chirurgicznej jest bardziej korzystne. Przy wielu urazach/kontuzjach można (a nawet należy) poczekać z wykonaniem zabiegu operacyjnego. Dzięki temu zyskujemy czas na zmniejszenie dolegliwości bólowych, redukcję obrzęku, wysięku, stanu zapalnego, poprawę zakresów ruchu oraz odpowiednie przygotowanie mięśniowe.
Rehabilitacja przedoperacyjna
Jeśli tylko jest to możliwe (przy konkretnym obrażeniu), a tak dzieje się np. w przypadku izolowanego uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego w stawie kolanowym (ACL − anterior cruciate ligament), warto skorzystać z pomocy fizjoterapeuty i przygotować się do zabiegu. Pacjenci, którzy przeszli protokół przygotowujący przed zabiegiem, prezentowali znacząco lepszą funkcję stawu, kontrolę nerwowo-mięśniową, siłę mięśniową oraz propriocepcję odczuwalną nawet do 6 lat od zabiegu1,2.
Dużym problemem w powrocie do sprawności po rekonstrukcji ACL opóźniającym powrót do aktywności przedoperacyjnej jest deficyt siły mięśnia czworogłowego w operowanej kończynie, który może trwać nawet do 2 lat po zabiegu2.
Mimo że protokoły rehabilitacyjne oraz czas ich trwania różnią się w literaturze, to odroczenie w czasie zabiegu i zastosowanie protokołu przygotowującego trwającego minimum 4-6 tygodni (średnio 4,8 tygodnia), 2-4 razy w tygodniu, przez 75-120 minut może znacząco poprawić wczesną i średnioterminową funkcję stawu, siłę mięśniową, zakres ruchu, a także zwiększyć szanse powrotu pacjenta do uprawiania sportu3.