Splenektomia, czyli zabieg chirurgicznego usunięcia śledziony, jest jedną z metod leczenia pierwotnej małopłytkowości immunologicznej (ITP – primary immune thrombocytopenia) opornej na wcześniejsze linie leczenia.

Wskazania do zabiegu

Zgodnie z polskimi wytycznymi postępowania w pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, wskazania do splenektomii u pacjentów z przewlekłą ITP obejmują ciężką małopłytkowość (liczba płytek <10 g/l, czyli poniżej 10 000/µl) lub duże ryzyko krwawień z liczbą płytek <30 g/l i konieczność przewlekłego stosowania glikokortykosteroidów (GKS) dla utrzymania „bezpiecznej” liczby płytek. Splenektomia powinna być jednak odroczona o co najmniej 12-24 miesięcy od rozpoznania ITP, tzn. wykonana w fazie przewlekłej choroby, ze względu na możliwość samoistnych remisji. W przypadku nieustępowania krwawień pomimo stosowania wieloliniowej farmakoterapii, podjęcie decyzji o wcześniejszym przeprowadzeniu splenektomii może być w pełni uzasadnione. Chirurgiczne usunięcie śledziony może być wykonane po urazach z wtórnym uszkodzeniem śledziony, w schorzeniach układu krwiotwórczego, w tym sferocytozie, włóknieniu szpiku, anemii sierpowatokrwinkowej i anemii autohemolitycznej opornej na leczenie GKS.